Ceny surowców spadają od kilku miesięcy, co dla jednych jest źródłem radości, dla innych hańbą.
Cena ropy spadła o ponad 50% w ciągu zaledwie jednego roku, od 110 do 49 dolarów, którymi obecnie handluje. Złoto, które zawsze było wartość schronienia dla inwestorów w czasach niepewności spadła z 1700 dolarów za uncję, która była warta dwa lata temu, do 1117 dolarów dzisiaj.
Ale to nie jedyne surowce, które tracą, wiele z nich jest teraz znacznie tańszych niż rok temu, np. węgiel, miedź, srebro i kawa pośród innych.
Istnieją dwa główne powody, które powodują ten gwałtowny spadek cen towarów:
- Wzrost dolara: Wynika to z odwrotnej zależności między dolarem a towarami, spowodowanej głównie tym, że towary wymieniane są w dolarach. Kiedy cena dolara rośnie, potrzeba mniej dolarów, aby kupić ten surowiec.
- Spowolnienie w Chinach: Chiny są głównym eksporterem na świecie, słynne „made in China” można znaleźć w każdym zakątku planety. A żeby wyprodukować te wszystkie towary, Chiny muszą zużywać dużo surowców, co sprawia, że wiodący światowy konsument surowców, zużywając na przykład około 50% światowego węgla, niklu i aluminium. Prawie nic. Import węgla do Chin spadł o 42% od początku roku, powodując 30% spadek ceny węgla.
Ponadto w przypadkach takich jak ropa podaż nie przestała rosnąć, co powoduje, że spadek ceny jest jeszcze bardziej wyraźny.
Moglibyśmy myśleć o tym spadku cen jako o dobrej wiadomości dla wszystkich. Jest to jednak tylko dobra wiadomość dla krajów, które są nabywcami netto tych surowców, dla krajów, które je produkują, jest to bardzo zła wiadomość, ponieważ zarabiają mniej niż przed sprzedażą tego samego.
Hiszpania ma pozytywny wpływ ten duży spadek cen, ponieważ jest importerem netto surowców, z wyjątkiem produktów spożywczych. Ropa to produkt, który najbardziej sprzyja kieszeni Hiszpanów, obniżając ceny wielu produktów, w tym benzyny.
Zamiast, dla całej Ameryki Łacińskiej to zła wiadomość, zwłaszcza ze względu na spowolnienie w Chinach, które według Komisji Gospodarczej ds. Ameryki Łacińskiej i Karaibów (ECLAC) są już drugim głównym źródłem importu z regionu i trzecim głównym kierunkiem jego eksportu (9% całości) . Kupuje ropę z Wenezueli, miedź z Peru i Chile, soję z Meksyku, Argentyny i Brazylii. Ponadto tylko pięć produktów, wszystkie podstawowe, stanowiły 75% wartości wysyłek z Ameryki Łacińskiej do Chin w 2013 roku.
Możesz zobaczyć zależność od surowców wszystkich krajów na poniższym wykresie:
