Coraz więcej pracowników działa w Europie bez umowy o pracę. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku platform ekonomii współdzielenia. Tego typu relacje nie gwarantują pracownikom minimalnych praw ani nie określają w odpowiedni sposób obowiązków pracownika i pracodawcy. Z tego powodu Komisja Europejska zamierza nałożyć obowiązki na tego typu umowy, w taki sposób, aby harmonogramy, warunki i maksymalny okres próbny były szczegółowe.
Dużo się mówi o ożywieniu gospodarczym w Europie, ale poza danymi dotyczącymi wzrostu jest bardzo ważna kwestia do rozwiązania: niepewność zatrudnienia. Mówimy o sześciu milionach osób wykonujących pracę dorywczą i trzech milionach wykonujących prace domowe.
Aby osiągnąć silną gospodarkę i społeczeństwo, niezbędne jest zatrudnienie wysokiej jakości, a zatem pracownikom należy zagwarantować podstawowe prawa pracownicze. Odkryliśmy, że pracownicy nowych firm gospodarki dzielenia się, takich jak Uber czy Airbnb, pracownicy domowi lub pracownicy godzinowi nie mają warunków gwarantujących minimalną stabilność i bezpieczeństwo.
Od elastyczności pracy do filaru społecznego Unii Europejskiej
To prawda, że Europa położyła nacisk na elastyczność siły roboczej, czyli rozporządzenie, które umożliwia łatwe zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Jednak europejska komisarz ds. zatrudnienia Marianne Thyussen zadeklarowała, że „zapewnią większą ochronę”, chociaż nie zabronią tego typu relacji między firmą a pracownikiem. Dlatego celem będzie zapewnienie większego zasięgu około trzem milionom osób, które skorzystają z tych ulepszeń.
Zarówno w życiu publicznym, jak i w relacjach między pracownikiem a pracownikiem kluczowym elementem jest przejrzystość. Warunki pracy, wykonywane funkcje i godziny pracy to aspekty, które muszą być jasno określone w zatrudnianiu. Po latach opowiadania się za oszczędnościami, teraz ma on wzmocnić filar społeczny, poszukując przepisów pozwalających na harmonizację praw minimalnych między krajami tworzącymi Unię Europejską.
Dokładnie w tym kierunku jest niedawne orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który uważa Ubera za firmę transportową, a nie za platformę cyfrową, co utrwali prawa pracowników świadczących usługi dla tej klasy firm.
Poprawa praw niestałych pracowników
Wracając jednak do kwestii przejrzystości, nowe umowy muszą informować o okresie świadczenia usługi, dniu pracy, sposobie wynagradzania pracownika, okresie próbnym, szkoleniu i składnikach wynagrodzenia. Jeśli chodzi o okres próbny, Bruksela proponuje opuścić go maksymalnie na sześć miesięcy.
Kolejnym ważnym aspektem, który zostanie uregulowany, będzie zniesienie wyłączności na pracownika, czyli firma nie będzie mogła żądać od pracownika świadczenia usług wyłącznie dla niego. Do tych obowiązków należy dodać obowiązek przekazywania informacji w formie pisemnej od pierwszego dnia oraz prawo do bezpłatnych szkoleń dla pracowników.
Ponieważ są to prace uważane za nietypowe, pracownik będzie miał możliwość ubiegania się o stałą pracę. Odpowiedź pracodawcy lub pracodawcy musi być sformułowana na piśmie, zarówno w formie przyjęcia, jak i odrzucenia.
Należy pamiętać, że ponieważ jest to dyrektywa europejska, państwa członkowskie mogą wzmacniać lub poprawiać prawa pracownicze, ale w żadnym wypadku nie obniżać poziomu ochrony ustanowionego przez ustawodawstwo europejskie.
