Test wygody MIFID (Test adekwatności) to dokument w formie ankiety oceniający wiedzę i doświadczenie inwestora w zakresie rynków finansowych. Wynikiem testu wygody jest lista produktów, odpowiednich dla klienta lub nie, w zależności od okoliczności.
Test wygody jest wymagany dla wszystkich klientów detalicznych, którzy będą kupować złożone produkty finansowe. Ponadto będzie to również konieczne przy kontraktowaniu niektórych nieskomplikowanych produktów, w których inicjatywę nie przejmuje klient, a podmiot, który produkty proponuje.
MIFID mówi o produktach złożonych w odniesieniu do ryzyka straty ekonomicznej lub bankructwa, z którym są one związane. W tym celu brane jest pod uwagę ryzyko kredytowe, płynności lub rynku. Rozpatrywane są m.in. produkty złożone:
- Instrumenty pochodne
- Obligacje zamienne i skrypty dłużne
- Dług podporządkowany
- Naprawiono problemy z dochodami ze strukturą
- Akcje zamienne i akcje uprzywilejowane
- Bezpłatna inwestycja IIC
Poprzez test wygody instytucje finansowe oceniają swoich klientów pod kątem:
- Znajomość rynków finansowych: Na przykład, jeśli klient posiada stopień naukowy lub czy odbył szkolenia z obsługi rynku giełdowego.
- Wcześniejsze doświadczenie inwestycyjne: Ile razy w ciągu ostatnich 3 lat zawierałeś kontrakty na pozagiełdowe instrumenty pochodne, na przykład.
Dyrektywa MIFID ma na celu zagwarantowanie ochrony inwestorów, biorąc pod uwagę złożone i zmieniające się otoczenie rynków finansowych. Test wygody ma na celu uniemożliwienie klientowi zawarcia umowy z produktem, którego tak naprawdę nie rozumie lub który nie jest świadomy związanego z nim ryzyka.
Test adekwatności vs test wygody
Oba testy są zazwyczaj prezentowane wspólnie przez podmioty. Jednak mają różnice:
| TEST PRZYDATNOŚCI | ||
|---|---|---|
| Dla jakich produktów i usług? | Treść pytania | Wynik |
| Spersonalizowane porady
Zarządzanie portfelem | Cele inwestycyjne klienta
Sytuacja finansowa Wiedza i doświadczenie finansowe | Profil ryzyka klienta:
Konserwatywny Umiarkowany Ryzykowny Inne |
| Test wygody | ||
|---|---|---|
| Dla jakich produktów i usług? | Treść pytania | Wynik |
| Produkty złożone (stały dochód ze strukturą, dług podporządkowany, preferowany, instrumenty pochodne itp.)
Niektóre produkty nieskomplikowane, jeśli inicjatywa zamawiająca należy do podmiotu (środki, dług publiczny niektórych krajów itp.). | Znajomość rynków finansowych klienta
Wcześniejsze doświadczenie inwestycyjne | Wygodne produkty dla klienta
Nieodpowiednie produkty |
Zgodność z przepisami MIFID
Od 2007 r. wszystkie instytucje finansowe w państwach członkowskich Unii Europejskiej muszą spełniać wymogi przepisów MIFID.. Jej zakres rozciąga się na działalność finansową polegającą na doradztwie spersonalizowanym, uznaniowym zarządzaniu portfelem oraz kontraktowaniu funduszy i papierów wartościowych. Ponadto MIFID wymaga, aby podmioty finansowe klasyfikowały swoich klientów w następujących kategoriach:
- Kwalifikujący się odpowiednik (uprawniony kontrahent): Klienci, którzy ze względu na swój charakter prawny mogą działać bezpośrednio na rynkach finansowych. Na przykład duże instytucje kredytowe lub spółki zarządzające instytucji zbiorowego inwestowania (IIC). Zgodnie z przepisami uważa się, że nie jest konieczne przeprowadzanie testu odpowiedniości i testu wygody dla tego typu klientów, ponieważ zakłada się, że mają oni najwyższy poziom wiedzy i doświadczenia finansowego.
- Profesjonalny (profesjonalny): Klienci, u których zakłada się, że mają również dużą wiedzę finansową, aby ocenić ryzyko określonej decyzji inwestycyjnej, ale na niższym poziomie niż ci sklasyfikowani jako uprawnieni kontrahenci. Na przykład średniej wielkości dostawcy usług inwestycyjnych. Przepisy nie uznają również za konieczne przeprowadzanie testów przydatności i testów przydatności dla tego typu klienta.
- Detaliści (sprzedaż): Reszta klientów nieuwzględnionych w poprzednich kategoriach i nieposiadających rozległej wiedzy finansowej. W rzeczywistości większość klientów indywidualnych i MSP to klienci detaliczni. W takim przypadku MIFID wymaga najwyższego poziomu ochrony i zawsze konieczne będzie wykonanie zarówno testu przydatności, jak i testu wygody. W rzeczywistości oba testy muszą być okresowo przeglądane dla każdego klienta i, w stosownych przypadkach, modyfikowane, jeśli wiedza finansowa klienta ulegnie zmianie.