Reglamentacja to czynność zarządzania zestawem dóbr w czasach niedoboru. W ten sposób dąży się do tego, aby zasoby te trwały jak najdłużej.
Reglamentacja jest więc administrowaniem konsumpcją czegoś. Na przykład racjonowanie żywności w obliczu słabych zbiorów.
Reglamentacja często występuje w sytuacjach nadzwyczajnych, takich jak wojna lub klęska żywiołowa. Ponadto tym, który dokonuje dystrybucji towarów, jest zwykle rząd, za pośrednictwem bezpośrednio odpowiedzialnego organu. Na przykład burmistrz.
Jednak racjonowanie może zachodzić nie tylko na poziomie makro, ale także na poziomie mikro, gdzie kierowałby nim np. głowa rodziny.
Inną kwestią, którą należy wziąć pod uwagę, jest to, że racjonowanie w szerokim znaczeniu nie zawsze musi mieć miejsce w trakcie kryzysu. Może to być po prostu osoba lub firma, która stara się ograniczyć konsumpcję dobra poprzez oszczędności.
Na przykład osoba może kupić dwie ręce bananów i obliczyć, że ta ilość jedzenia powinna wystarczyć dokładnie na tydzień.
Należy zauważyć, że racjonowanie może być również generowane przez nadmierny popyt. Na przykład w obliczu narzucenia (przez rząd) ceny maksymalnej poniżej ceny równowagi, ilość oferowana przez sprzedających będzie niewystarczająca do zaspokojenia wszystkich wymagań. W konsekwencji konsumenci będą konkurować o dostawy, a nawet stanąć w kolejkach. W tym scenariuszu można zamówić limit zakupów na osobę.
Inny scenariusz, podobny do poprzedniego, to niekontrolowany wzrost cen (hiperinflacja) skłaniający społeczeństwo do zakupu (zanim produkt stanie się droższy). W takim przypadku władze mogły również zdecydować się na racjonowanie.
Inne znaczenia racjonowania
Innym znaczeniem racjonowania jest racja, która odpowiada osobie, gdy podaż produktu jest ograniczona.
Podobnie jest znany jako racja nie tylko aktu, ale także okresu niedostatku, w którym dystrybucja żywności lub artykułów pierwszej potrzeby jest ograniczona.
Przykład racjonowania
W dzisiejszych czasach sytuacja racjonowania nie jest powszechna. Może się jednak zdarzyć. Na przykład wraz z rozprzestrzenianiem się pandemii ludzie mogą kupować maseczki w dużych ilościach.
W konsekwencji podaż masek na rynku szybko się wyczerpie. W obliczu tej sytuacji niedoboru, rząd lub same placówki handlowe mogą ograniczyć lub racjonować maksymalną liczbę masek, które mogą sprzedać na klienta.