Rezydencja podatkowa to pojęcie, które pozwala wiedzieć, w jakim kraju podatnik jest opodatkowany, zwykle zbieżne z fizyczną lokalizacją osoby.
Oznacza to, że rezydencja podatkowa to miejsce, w którym dana osoba ma zobowiązania podatkowe, muszą deklarować swoje dochody i płacić podatki.
Należy zauważyć, że pojęcie to jest bardzo podobne do domicylu podatkowego, tyle że to ostatnie jest stosowane w odniesieniu do osób prawnych (spółek).
Wraz z globalizacją coraz częściej zdarza się, że dana osoba może urodzić się i mieszkać w jednym kraju, a następnie migrować i prowadzić działalność gospodarczą na innym terytorium.
Rezydencja podatkowa poza i na terenie kraju
Narody mogą pobierać podatki od podatników zamieszkałych za granicą. Oznacza to, że hiszpańskie organy podatkowe mogą pobierać na przykład podatki od Hiszpana mieszkającego w Meksyku.
Podobnie możesz pobierać podatki od dochodów uzyskanych w kraju przez nierezydentów. Oznacza to, że Argentyńczyk mieszkający w Peru może płacić podatki w tym kraju (jeśli spełnione są warunki prawa).
Jednak Stany nie mogą pobierać podatków od nierezydentów spoza kraju.
Rezydencja podatkowa w krajach
Rezydencja podatkowa różni się w zależności od kraju, każdy ustanawia inne prawo. Na przykład w Hiszpanii uregulowano, że jednym z warunków uznania rezydenta do celów podatku dochodowego od osób fizycznych (IRPF) jest pobyt osoby fizycznej na terytorium Hiszpanii przez ponad 183 dni w roku. To znaczy ci, którzy spędzają większość roku w kraju. Okres ten może, ale nie musi być ciągły.
Na przykład w przypadku Kolumbii jednym z założeń, zgodnie z którymi daną osobę można uznać za rezydenta podatkowego, jest to, że jest ona obywatelem i że ponad 50% jej aktywów jest administrowane w kraju.
Należy zauważyć, że zarówno Kolumbia, jak i Hiszpania rozważają różne założenia, aby uznać osobę za rezydenta podatkowego.
Podwójne opodatkowanie
Gdy zgodnie z prawem dana osoba może być uznana za rezydenta podatkowego w dwóch krajach, konflikt można rozwiązać, jeśli istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wspomniany pakt, przy zastosowaniu modelu OECD, spełniałby następujące kryteria, w tej konkretnej kolejności:
- Kraj, w którym znajduje się miejsce, które może służyć jako stałe miejsce zamieszkania, w dowolnej formie, wynajęte, sprzedane lub przypisane.
- Kraj, w którym znajduje się Twoja działalność gospodarcza i interesy osobiste.
- Kraj, w którym zwykle mieszkasz.
- Kraj pochodzenia
- Kraje za obopólną zgodą wskazują, gdzie będziesz mieszkać.
Następnie kryteria będą przestrzegane od 1 do 5, w tej określonej kolejności, tak aby pierwsze kryterium, które jest spełnione tylko dla narodu, decydowało o rezydencji podatkowej w tym kraju. Oznacza to, że jeśli dana osoba spełnia warunki, aby być rezydentem podatkowym w Ekwadorze i Brazylii, ale mieszka w Ekwadorze, zostanie opodatkowana w tym drugim kraju.
