Ponieważ oprogramowanie jest niematerialną częścią urządzeń, części oprogramowania składają się z każdej z sekcji, które umożliwiają stworzenie oprogramowania jako całości.
Oznacza to, że chociaż istnieją różne typy oprogramowania, można powiedzieć, że aby opracować którykolwiek z tych typów, muszą one spełniać minimalne wspólne standardy.
Różnice między systemem operacyjnym a programami komputerowymi
Przed zagłębieniem się w części oprogramowania należy rozróżnić dwie duże grupy oprogramowania systemów komputerowych.
Przez system operacyjny rozumiemy cyfrowy mózg urządzenia. Umożliwia to wykonanie każdego zadania na urządzeniu, niezależnie od tego, czy są to programy, czy wszelkiego rodzaju aplikacje.
Z drugiej strony, program komputerowy nie może być wykonywany bez systemu operacyjnego, który wcześniej pozwalał nam otworzyć program. Następnie w urządzeniu sercem jest system operacyjny, a jego ramiona i nogi to programy.
Części oprogramowania
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że sekcje składające się na system operacyjny mają szerszy zakres niż same programy. Tak więc części, które są zintegrowane z dowolnym programem, można znaleźć w systemie operacyjnym, przynajmniej teoretycznie.
Możemy wyróżnić dwie klasyfikacje. Z jednej strony znajdujemy tzw. front-end i back-end, az drugiej funkcje lub sekcje do wykonania w oprogramowaniu.
Zaczynając od sekcji oprogramowania, powinno być w stanie:
- Zarządzać.
- Zapewnij narzędzia.
- Połącz informacje o tym z użytkownikiem.
W zależności od oprogramowania, do którego się odnosimy, będzie ono administrować, udostępniać pewne narzędzia lub inne i w taki czy inny sposób oferować nam informacje.
Istnieje oprogramowanie, które tylko zarządza (na przykład folderami Windows). Inne, które zapewniają narzędzia (pakiety Office). Lub dane łącza (przykładem są skróty na pulpicie).
Programy komputerowe to zazwyczaj narzędzia spełniające wszystkie trzy funkcje, ale nie zawsze tak jest. Można powiedzieć, że system operacyjny zawsze będzie posiadał wyżej wymienione funkcje.
Z drugiej strony, jeśli skupimy się na częściach na poziomie rozwoju, na ogół znajdziemy dwie części:
- Część front-endu. Ta część odpowiada za część wizualną, za pomocą której użytkownik wchodzi w interakcję z oprogramowaniem.
- Część zaplecza. W tej części jednak chodzi o rozwinięcie narzędzia tak, aby pełniło funkcję wykraczającą poza zakres samego urządzenia, zapewniając albo połączenie lokalne poprzez serwer lokalny, albo tradycyjną komunikację z serwerem zdalnym.
Profesjonalista, który łączy obie dziedziny rozwoju, nazywany jest często developerem full stack. Chociaż branża programistyczna wykracza poza tę klasyfikację, jest zasadniczo najbardziej podstawowa.
