Finanse międzynarodowe to dziedzina, która bada i analizuje zależności monetarne i makroekonomiczne między dwoma lub więcej krajami.
Finanse międzynarodowe w ramach ekonomii finansowej badają i analizują takie aspekty jak systemy finansowe, bilans płatniczy, inwestycje bezpośrednie czy kursy walut.
Często określa się je również pojęciem „międzynarodowej gospodarki pieniężnej”, ponieważ skupiają się na stosunkach zagranicznych, a nie wewnątrz kraju.
Finanse międzynarodowe i ich główne oddziały
Znajomość finansów międzynarodowych jest niezbędna dla ekspertów ekonomicznych. Makroekonomiści i naukowcy biznesu muszą zrozumieć te relacje w zglobalizowanym świecie. W rzeczywistości makroekonomia i mikroekonomia idą w parze. To, co wpływa na kraj, wpływa również na jego firmy.
To prowadzi nas do dwóch głównych gałęzi, na które podzielona jest ta dyscyplina:
- Gospodarka międzynarodowa: Bada ogólne relacje między krajami, a zatem obejmuje nie tylko aspekty finansowe, ale także handlowe. Większość świata to gospodarki otwarte, a zatem powiązane ze sobą. Dlatego bada, w jaki sposób wymieniają towary lub usługi i jak finansują tę działalność.
- Finanse korporacyjne: Ta gałąź skupia się na relacjach międzynarodowych między firmami. W tym przypadku celem jest wiedza, jak zmaksymalizować wartość dla właścicieli i akcjonariuszy firmy działającej na rynkach międzynarodowych. Jest to ściśle związane m.in. z inwestycjami bezpośrednimi firm w krajach.
Kilka istotnych pojęć
Następnie przyjrzyjmy się kilku ważnym pojęciom, które wywodzą się z tych międzynarodowych stosunków między różnymi krajami.
- Międzynarodowy System Walutowy (SMI): To zestaw zasad i przepisów, które umożliwiają wymianę handlową i finansową między krajami.
- Parytet siły nabywczej: Jest to sposób pomiaru siły nabywczej. Oblicza się ją na podstawie końcowej sumy serii towarów lub usług wycenionych za pomocą referencyjnej jednostki pieniężnej.
- Optymalna strefa walutowa: Jest to terytorium, na którym można by zmaksymalizować efektywność ekonomiczną, gdyby dzielili tę samą walutę. Zwykle obejmuje zestaw krajów, które mają bliskość historyczną lub geograficzną.
- Model Mundella-Fleminga: Ten model rozwoju gospodarczego jest dziełem Roberta Mundella i Marcusa Fleminga. To tylko model IS-LM, ale coś bardziej złożonego. Jednym z głównych wniosków jest to, że gospodarka nie może jednocześnie utrzymać swobodnego przepływu kapitału, stałego kursu walutowego i autonomicznej polityki pieniężnej.
Przykłady związane z finansami międzynarodowymi
Zobaczmy na koniec kilka konkretnych przykładów związanych z finansami międzynarodowymi i gospodarką między krajami.
- Sojusz na Pacyfiku: Odnosi się do regionalnej integracji czterech krajów Ameryki Łacińskiej: Chile, Kolumbii, Meksyku i Peru. Ponadto na innych kontynentach jest ponad 40 krajów-obserwatorów.
- Fundusz Rezerwy Ameryki Łacińskiej: W tym przypadku mamy do czynienia z organizacją finansową utworzoną przez Boliwię, Kostarykę, Kolumbię, Ekwador, Paragwaj, Urugwaj, Peru i Wenezuelę. Jego celem jest wspieranie bilansu płatniczego, harmonizacji polityki wymiany i zarządzania rezerwami międzynarodowymi krajów członkowskich.
- W Unii Europejskiej (UE) znajduje się strefa euro: Najwyraźniej mamy do czynienia z Optymalną Strefą Monetarną, w której wspólną walutą jest euro. Ale nie wszystkie kraje Unii należą do niej. Na przykład Dania ma klauzulę wykluczenia, a Szwecja nie spełniła warunków, kiedy przystępowała do UE.
- Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW): Jest centralną instytucją SMI. Jego celem jest wspomaganie rozwoju gospodarki międzynarodowej oraz pomoc krajom w kryzysie. W finansach międzynarodowych jest jedną z najważniejszych organizacji.
