Preferencja płynności jest powtarzającym się wyrażeniem w nauce ekonomii, szczególnie ważnej w teorii keynesowskiej, która zakłada, że ludzie uważają, że lepiej jest mieć swoje oszczędności w postaci płynnej, czyli pieniądza.
Koncepcja ta, bardzo powracająca w makroekonomii, zakłada istnienie wybitnego trendu w ludzkim i racjonalnym zachowaniu, za pomocą którego jednostki wolą mieć swoje aktywa w sposób przystępny i płynny w porównaniu z innymi możliwościami. Pierwotnie definicja preferencji w zakresie płynności została ukuta przez Keynesa, wyjaśniając pojęcie popytu pieniężnego i jego sposobu działania.
Teoria ta sugeruje, że istnieje bezpośredni związek między stopami procentowymi a preferencjami ludzi w zakresie płynności, ponieważ zarówno efektywne przechowywanie pieniędzy, jak i nierobienie tego pociąga za sobą pewne koszty. Innymi słowy, oszczędzanie pieniędzy może przełożyć się na zysk finansowy.
Według Keynesa istniały trzy powody, dla których osoby tworzące popyt na pieniądz wybierają płynność i pieniądz: transakcje, ostrożność i spekulacje.
Powody preferowania płynności
- Transakcje. Posiadanie pieniędzy w gotówce zamiast deponowania ich w banku ułatwia podstawowe i codzienne operacje lub transakcje. Jeśli jest zainwestowany w obligacje, bony skarbowe lub inne aktywa finansowe, nie może być wykorzystany na takie codzienne wydatki.
- Uwaga. Ludzie ponoszą różnego rodzaju nieprzewidziane wydatki, co sprawia, że mają pieniądze w ręku, martwiąc się o swoją sytuację i bezpieczeństwo.
- Spekulacja. Trzymając pieniądze pod ręką, można uzyskać dostęp do operacji lub możliwości inwestycyjnych i spekulacyjnych, dzięki którym można uzyskać korzyści. W tym aspekcie ważną rolę będą odgrywały interesy istniejące na rynkach, ponieważ im wyższe oprocentowanie, tym wyższy będzie koszt utrzymywania pieniędzy w gotówce.
Zgodnie z teorią makroekonomiczną, w wyniku zachowania każdej jednostki i wpływu tych zmiennych, skonfiguruje się zagregowany popyt i jednocześnie ilość całkowitego płynnego pieniądza.
