Krzywa IS pokazuje wszystkie kombinacje dochodu (Y) i realnych stóp procentowych (r), dla których rynek rzeczywistych dóbr i usług jest w równowadze.
Krzywa IS należąca do modelu IS-LM jest znana jako IS od angielskiego akronimu (Równowaga Inwestycji i Oszczędności).
Równowaga krzywej IS reprezentuje sytuację, w której wszystko, co jest wytwarzane w gospodarce (Y), jest konsumowane przez wszystkich jej agentów (sektor publiczny, prywatny i zagraniczny) lub co jest tym samym, oszczędności są równe inwestycjom.
Krzywa IS opada
Krzywa IS opada w dół, ponieważ istnieje odwrotna zależność między realnymi stopami procentowymi a poziomem produkcji lub dochodu w gospodarce, to znaczy, gdy stopy procentowe spadają, produkcja ma tendencję do wzrostu. Ta odwrotna zależność występuje, ponieważ gdy spadają stopy procentowe, wzrasta podaż pieniądza w kraju, ponieważ pieniądz jest tańszy. Ten wzrost pieniądza znajduje odzwierciedlenie we wzroście konsumpcji i produkcji.
Dlatego w obliczu wzrostu/spadku stóp procentowych koszt kredytu będzie wyższy/niższy, a zatem inwestycje na poziomie zagregowanym odczują spadek/wzrost w gospodarce.
Ponadto spadek stóp procentowych oznacza niższy zwrot z niektórych aktywów finansowych, takich jak obligacje i depozyty, przez co podmioty gospodarcze będą miały tendencję do zwiększania konsumpcji ze szkodą dla inwestycji. W ten sposób ten wzrost konsumpcji oznaczałby z jednej strony wyższy poziom produkcji, az drugiej wzrost inflacji w długim okresie.
Wraz ze spadkiem inwestycji, rosną wyższe stopy procentowe i odwrotnie, jest to bardzo ważna krzywa dla zagregowanej gospodarki kraju. W związku z tym wiele banków centralnych wykorzystuje tę zmienną jako środek polityki gospodarczej w celu pobudzenia lub skurczenia gospodarki w zależności od fazy cyklu, przez którą przechodzi.
Obliczanie krzywej IS
Krzywą IS formułuje następująca zależność:
Y = C + c (Y - T) + I (r) + G
Gdzie:
- Y = Produkcja lub dochód.
- C = Zużycie.
- c = krańcowa skłonność do konsumpcji.
- T = podatki.
- I = Inwestycja.
- r = Realna stopa procentowa.
- G = Koszt.
Należy zauważyć, że w tym modelu konsumpcja, podatki i wydatki są zmiennymi egzogenicznymi (niezdeterminowanymi przez model), które uważa się za dane. Dlatego zmiany tych zmiennych spowodują przesunięcia krzywej.
Wręcz przeciwnie, zmiany stopy procentowej spowodują ruchy wzdłuż krzywej.
Zmiany nachylenia krzywej IS będą determinowane wrażliwością inwestycji na stopę procentową. Jeśli wrażliwość inwestycji na stopę procentową jest duża, niewielki jej wzrost spowoduje gwałtowny spadek produktu i odwrotnie. Dlatego im wyższa/niższa czułość, tym mniejsze/większe nachylenie.
Przykład krzywej IS
Główna intuicja, którą wyciąga się z krzywej IS, to wpływ realnej stopy procentowej w gospodarce na poziomie zagregowanym, ale dlaczego stopa procentowa wpływa w ten sposób na gospodarkę?
Wyobraźmy sobie przedsiębiorcę, który chce podjąć się inwestycji w maszyny dla swojej firmy i udaje się do instytucji kredytowej w poszukiwaniu finansowania. Jeśli oprocentowanie, po jakim podmiot jest skłonny pożyczyć Ci kapitał na Twój projekt, jest bardzo wysokie, przedsiębiorca będzie wolał odroczyć swoją inwestycję, gdyż uważa, że będzie mógł to zrobić w innym terminie w korzystniejszym oprocentowanie.
Analizę tę można rozszerzyć do poziomu zagregowanego i zwrócić uwagę na zniekształcający wpływ odsetek na inwestycje. I z tego powodu banki centralne biorą to pod uwagę przy zmianie oficjalnych stóp procentowych, stosując przez cały czas taki lub inny środek polityki gospodarczej w zależności od stanu gospodarki.
Krzywa IS w modelu IS-LM
Kiedy krzywa LM jest połączona z krzywą IS, punkt przecięcia krzywych IS i LM pokazuje położenie jednoczesnej równowagi na obu rynkach, rynku pieniężnym i rynku dóbr. Jest to równowaga stabilna, ponieważ jeśli wystąpi chwilowa sytuacja nierównowagi, która przesunie pozycję do innego punktu, siły rynkowe będą wywierać presję, aby powrócić do tego punktu przecięcia.
Zmiany w popycie