Plan emerytalny to długoterminowy instrument oszczędnościowo-inwestycyjny, mający na celu pokrycie pewnych nieprzewidzianych okoliczności, określonych jako emerytura, całkowita lub trwała inwalidztwo, śmierć i długotrwałe bezrobocie.
Wspomniany instrument oszczędnościowy wymaga ustanowienia zobowiązania do zdeponowania określonej kwoty (wkładu pieniężnego) na określonych warunkach. Wspomniana składka będzie składką przeznaczoną na fundusz emerytalny, utworzoną ze składek wszystkich uczestników.
Zobacz system emerytalny
Rodzaje planów emerytalnych
Przy wyborze programu emerytalnego należy wziąć pod uwagę, że fundusz ten generuje szereg odsetek od aktywów finansowych, w które jest inwestowany, uzyskując dodatkowe korzyści w momencie ratowania. Zgodnie z polityką inwestycyjną, uczestnik może wybierać zgodnie ze swoim powołaniem inwestycyjnym w różnych planach (może zmienić swój plan emerytalny na inny, bez jakiegokolwiek obciążenia podatkowego), w kolejności od najniższego do najwyższego ryzyka:
Dobre zarządzanie planem emerytalnym klienta polega na dostosowaniu profilu funduszu inwestycyjnego, w który inwestuje, do wieku, przy czym najmłodszy ma najmniejszą awersję do ryzyka, a najstarszy jest najbardziej konserwatywny. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę horyzont czasowy inwestycji.
Publiczny i prywatny plan emerytalny
W Hiszpanii istnieją dwa rodzaje programów, publiczny system emerytalny i prywatny system emerytalny:
- Publiczne ubezpieczenie społeczne: Jest ona związana z Ubezpieczeniem Społecznym, mającym na celu zapewnienie emerytur, rent i emerytur. Państwo będzie wypłacać miesięczny dochód osobom, które przez całe życie zawodowe spełniły szereg wymagań. W niektórych grupach funkcje te są delegowane do planów opieki zawodowej (takich jak towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych stowarzyszeń zawodowych: prawniczych, lekarskich itp.).
- Prywatne ubezpieczenie społeczne: którego głównym celem jest zwiększenie dochodów uzyskiwanych w momencie przejścia na emeryturę przez ZUS. Twój pojazd jest objęty dobrowolnymi ubezpieczeniami i systemami oszczędnościowymi zasilanymi ze składek finansowych, składki te mogą być:
- Indywidualne: są to składki na prywatne ubezpieczenie społeczne, które sami obywatele mogą opłacać poprzez plany emerytalne i ubezpieczenie oszczędnościowe mające na celu przejście na emeryturę.
- Biznes: są to składki na prywatne ubezpieczenie społeczne, które płacą przy pewnych okazjach swoim pracownikom.
Charakterystyka prywatnego planu emerytalnego
Publiczny plan emerytalny zmienia się dla każdego kraju. Jednak prywatny plan emerytalny ma cechy, które sprawiają, że jest powszechny w każdym kraju. Ich cechy to:
- Jest dobrowolny i uzupełnia Ubezpieczenia Społeczne.
- Jest to jeden z najczęściej stosowanych sposobów płacenia niższych podatków, ponieważ składki podatkowe w ramach programu emerytalnego zmniejszają podstawę opodatkowania.
- Cel skierowany jest do tych osób, które chcą zapewnić sobie wyższą kwotę do otrzymania w momencie przejścia na emeryturę.
- Nie zastępuje systemu Ubezpieczeń Społecznych, jest komplementarny.
- Świadczenie Planu Emerytalnego jest opodatkowane jako dochód z pracy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Może być pobierana w formie kapitału, dochodu lub w sposób mieszany. W każdym z wariantów wpływ fiskalny jest inny.
- Kapitał: Otrzymuje się je jednorazowo, podnosząc koszt podatku do zapłaty w roku, w którym skonsolidowane prawa są odbierane w całości.
- Wynajem: Okresowo odbierana jest określona kwota.
- Finansowe: beneficjenci okresowo otrzymują skonsolidowane prawa istniejące w planie.
- Ubezpieczeni: są to polisy ubezpieczeniowe na życie. Ubezpieczony dochód może mieć formę:
- Renty: otrzymane aż do śmierci uczestnika.
- Wynajem czasowy: otrzymane przez określony czas.
- Mieszany: Wynika to z połączenia poboru w formie kapitału i sposobu poboru w formie dochodu.
Jeśli chcesz poszerzyć swoją wiedzę na temat pojęcia „Emerytura”, Kliknij tutaj
