Ziemia w gospodarce jest zbiorem zasobów naturalnych, które można wykorzystać w procesie produkcyjnym.
Czynnik ziemi jest jednym z czterech czynników produkcji obok pracy, kapitału i technologii.
Pojęcie ziemi jako czynnika produkcyjnego obejmuje nie tylko grunty orne lub te, na których wspierane są budynki i infrastruktura, ale obejmuje również zasoby naturalne, takie jak minerały, woda, gaz ziemny, flora, fauna itp.
Ziemię można połączyć z innymi czynnikami w celu wytworzenia nowego produktu końcowego. Zatem kombinacja niezbędnych do wytworzenia określonej ilości wyrobu gotowego będzie zależeć od struktury i formy funkcji produkcji. Ta ostatnia ujawnia związek między czynnikami produkcyjnymi a maksymalną ilością produktu, jaką można uzyskać z każdą kombinacją, biorąc pod uwagę dostępną technologię.
Co rozumie się pod pojęciem ziemi?
Pojęcie ziemi w ekonomii obejmuje nie tylko grunty (rolne i nieorne), ale także zasoby naturalne, takie jak:
- Kopalnie różnych minerałów: Na przykład kopalnie węgla lub srebra.
- Flora: Lasy i łąki.
- Fauna: Na przykład ryby z rzek i mórz nadające się do spożycia przez ludzi.
- woda: Masy zasobów wodnych z rzek, wodospadów i mórz.
- Powietrze: Masy gorącego lub zimnego powietrza, wiatry i atmosfera.
Rodzaje zasobów wliczane do czynnika ziemi
Zasoby wchodzące w skład czynnika ziemi dzieli się zwykle na trzy szerokie kategorie: odnawialne, nieodnawialne i trwałe.
- Źródła odnawialne obejmują florę i faunę, ponieważ mogą się regenerować i rozmnażać, jeśli są efektywnie zarządzane.
- Nieodnawialne obejmują wszystkie te, które wyczerpują się w miarę ich używania. Na przykład mamy kopalnie złota, rezerwy ropy itp.
- Permanenty odnoszą się do tych, które wydają się nieskończone, ponieważ ich użycie przez ludzi nie wydaje się zmniejszać ich dostępności. Mamy więc np. energię słoneczną, powietrze (choć jest zanieczyszczone) czy sól.