Makroekonomia bada globalne funkcjonowanie gospodarki jako zintegrowanej całości, aby wyjaśnić ewolucję agregatów ekonomicznych.
Kiedy mówimy o zintegrowanym zbiorze, odnosimy się do badania zagregowanych zmiennych ekonomicznych. Dlatego na końcu definicji postawiliśmy sobie za cel wyjaśnienie „agregatów ekonomicznych”. Produkcja firmy byłaby wartością indywidualną. Jednak PKB byłby wartością dodaną (obejmuje całkowitą produkcję kraju wyrażoną w jego walucie).
Wśród najwybitniejszych przykładów zmiennych makroekonomicznych znajdziemy: poziom cen, bezrobocie, bilans płatniczy czy wzrost gospodarczy.
Czym zajmuje się makroekonomia?
Makroekonomia zajmuje się zagadnieniami związanymi z globalną analizą gospodarki. Innymi słowy, nie skupia się na dynamice generowanej między dwoma agentami rynkowymi, ale raczej na cały kraj (lub region).
Głównym celem makroekonomii jest produkcja i ceny. Dlatego oba są analizowane w celu podejmowania decyzji dotyczących polityki gospodarczej.
Innym z najważniejszych aspektów makroekonomii jest to, że jest ona zwykle bardziej abstrakcyjna niż mikroekonomia. Na przykład, mówiąc o produkcie krajowym brutto, trudno jest odnieść to pojęcie do czegoś namacalnego. Z drugiej strony, gdy w mikroekonomii odwołujemy się do ceny towaru, jest to coś, co doskonale identyfikuje się w codziennym życiu.
Do czego służy makroekonomia?
Makroekonomia jest przydatna, ponieważ pozwala nam przeanalizować najlepszy sposób osiągnięcia celów gospodarczych kraju. Polityka gospodarcza jest narzędziem, którym rządy muszą osiągnąć te cele, takie jak osiągnięcie stabilności cen, osiągnięcie wzrostu gospodarczego, promowanie zatrudnienia oraz utrzymanie trwałej i zrównoważonej równowagi płatniczej.
Dane wykorzystywane do analizy makroekonomicznej pochodzą z obserwacji i statystyk. W ten sposób, jeśli chcesz analizować zachowanie cen z makroekonomicznego punktu widzenia, tworzy się średnią ze wszystkich cen towarów i usług, które składają się na gospodarkę kraju lub regionu, uzyskując ogólny poziom cen wzmiankowany. Z drugiej strony, jeśli chcesz badać bezrobocie, będziesz musiał uzyskać cechy wspólne dla różnych branż i określić środki, które pozwolą na zmniejszenie stopy bezrobocia w całej gospodarce.
Makroekonomia bada prawo podaży i popytu z zagregowanego punktu widzenia, to znaczy zagregowanej podaży towarów i usług danego kraju oraz zagregowanego popytu, takiego jak całkowita konsumpcja kraju.
Makroekonomia jest jedną z gałęzi, na które dzieli się teorię ekonomii. Drugi to mikroekonomia, która analizuje zachowania ekonomiczne osób, rodzin i firm.
Różnica między makroekonomią a mikroekonomią
Oddziały makroekonomii
W tym kontekście ważne jest zidentyfikowanie głównych zagadnień, którymi zajmuje się makroekonomia w swoich gałęziach lub rodzajach:
- Długoterminowy wzrost gospodarczy: To znaczy tempo wzrostu produkcji towarów i usług w danym okresie. Należy zwrócić uwagę na czynniki, które wpływają na tempo wzrostu gospodarczego. Ponieważ w ten sposób można podnieść standard życia ludności.
- Wydajność: Rozwój gospodarki zależy w dużej mierze od wzrostu produktywności generowanej przez jej siłę roboczą. Ponadto wydajność będzie również determinowana przez tempo postępu technicznego, w którym się znajdujesz.
- Cykle koniunkturalne: Makroekonomia analizuje powody, dla których gospodarka doświadcza tych oscylacyjnych ruchów wokół określonego trendu. W związku z tym bada również jego wpływ na PKB.
- Bezrobocie: Makroekonomia zajmuje się również sytuacjami, w których stopa bezrobocia może się drastycznie różnić w zależności od okresu w tym samym kraju. Lub, zgodnie z tym, środki polityki gospodarczej, które można zastosować w celu zmniejszenia bezrobocia.
- Inflacja: Odpowiada również za określenie składników, które wpływają na wzrost względnych cen towarów i usług produkowanych w kraju. To znaczy decydować o tym, jak obliczana jest inflacja i jakie ma to konsekwencje dla gospodarki. Podobnie zajmuje się również deflacją, która pojawia się, gdy ceny są ogólnie obniżane, i zajmuje kolejny rozdział do zbadania.
- Konta publiczne: Waga sektora publicznego w gospodarkach jest zwykle duża. Dlatego decydujące znaczenie ma analiza zachowania państwa i jego wpływu na gospodarkę. Ponadto z perspektywy makroekonomicznej szczególną uwagę poświęca się badaniu deficytu lub nadwyżki publicznej oraz ewolucji długu publicznego.
Zobacz wszystkie terminy ekonomiczne związane z makroekonomią.
Przykłady makroekonomii
Oto kilka przykładów zastosowania makroekonomii:
- Kiedy kraj przechodzi okres recesji, osoby odpowiedzialne za politykę gospodarczą proponują środki stymulacyjne, takie jak te stosowane przez Stany Zjednoczone w obliczu kryzysu subprime z 2008 roku.
- Wszystkie rządy zazwyczaj ustalają ustawową płacę minimalną. Jest to obliczane między innymi na podstawie kosztu podstawowego koszyka rodzinnego i zwykle jest korygowane na podstawie wskaźników makroekonomicznych, takich jak inflacja.
- W obliczu przyspieszenia inflacji władza monetarna decyduje się na podwyższenie stopy rezerwy obowiązkowej, czyli odsetka depozytów bankowych, które nie mogą być pożyczane swoim klientom, ale muszą pozostać jako rezerwa.
- Wydział Wykonawczy przygotowuje budżet publiczny na nadchodzący rok, przydzielając środki do różnych tek lub ministerstw. Możesz na przykład zdecydować się na zwiększenie budżetu na programy socjalne w celu walki z ubóstwem monetarnym.
