Zachęta podatkowa stanowi bodziec ze strony państwa, który przejawia się obniżeniem płatności określonego podatku.
Ulga podatkowa może być zastosowana w formie procentu lub stałej kwoty całkowitego należnego podatku. Lub może to być ulga podatkowa, którą można odliczyć od przyszłych płatności.
Wiele osób zadaje pytanie, czy zachęty podatkowe to wydatek czy inwestycja? Typowe dla tej sprawy jest to, że coraz więcej prokuratorów uważa, że zachęty są kosztem podatkowym, a nie inwestycją dla państwa. Twierdzą, że takie zwolnienia nie powinny być stale zwiększane. Uważają, że środki te powinny być wykorzystywane z budżetu krajowego, kierowane na działalność produkcyjną.
Inni postrzegają takie zachęty jako inwestycję, ostatecznie promującą rozwój gospodarczy. Ponadto zwolennicy zachęty podatkowej argumentują, że rząd nie jest lepszym inwestorem niż sektor prywatny.
Charakter zachęty podatkowej
Jeżeli państwo uzna, że pewne rodzaje działalności gospodarczej mają fundamentalne znaczenie dla rozwoju gospodarki, wówczas przyznaje pewne zwolnienia z płacenia podatków, które mają związek z powiązaną działalnością gospodarczą.
W ten sposób można zachęcać ludzi lub podmioty gospodarcze do kierowania swoich zasobów finansowych do tych konkretnych obszarów. Tak więc, chociaż państwo widzi obniżenie podatków na tę działalność, korzyści w dłuższej perspektywie dotyczą całej gospodarki. Ponieważ celem, do którego dąży państwo, jest dobro wspólne, staje się jasne, że działa ono prawidłowo.
Należy zauważyć, że takie zachęty podatkowe nie są przyznawane wyłącznie w odniesieniu do kwestii przedstawionych powyżej. Tak więc państwo może przyznawać zwolnienia podatkowe również z innych powodów. W ten sposób państwo może przyznać zwolnienia niektórym podatnikom z tytułu prowadzenia przez nich działalności gospodarczej.
Inna forma udzielania ulg podatkowych wynikała z klasyfikacji lub typologii firm. Na przykład zwolnienia dla małych lub mikroprzedsiębiorstw.