Borderó jest dokumentem stosowanym na rynku ubezpieczeniowym, w którym ubezpieczyciel określa ryzyka przypisane podmiotowi reasekuracji, a także okoliczności cesji i akceptacji przedstawionych warunków.
Innymi słowy, na granicy wymienia się operacje (przyznane polisy), które zakład ubezpieczeń przenosi na inny podmiot zwany reasekuratorem.
W tym sensie musimy pamiętać, że reasekurator to firma, która otrzymuje składkę od ubezpieczyciela. To w zamian za pokrycie szeregu ryzyk.
Należy zauważyć, że przez ryzyka odnosimy się do powstania roszczeń. Na przykład, jeśli nastąpi trzęsienie ziemi, osoba, która ubezpieczyła swój dom od trzęsień ziemi, może zażądać aktywacji polisy i zażądać odszkodowania. W tym przypadku klęska żywiołowa pociąga za sobą ryzyko dla ubezpieczyciela.
Następnie, aby zmniejszyć ryzyko, na jakie jest narażony, zakład ubezpieczeń przenosi część udzielonej ochrony na reasekuratora.
Inaczej mówiąc, ubezpieczyciel dokonuje z reasekuratorem operacji podobnej do tej, jaką robili jego klienci przy nabywaniu polisy. Oznacza to płacenie premii w zamian za pokrycie ewentualnej przyszłej nieprzewidzianej sytuacji.
Wszystkie powyższe informacje są szczegółowo opisane w biuletynie, zwanym również biuletynem aplikacji.
Rodzaje borderó
Istnieją dwa rodzaje granic:
- Opcjonalna reasekuracja: Ramka jest zaprojektowana dla każdego przypadku. Reasekurator nie ma wcześniejszego zobowiązania do zaakceptowania określonego ryzyka.
- Reasekuracja obowiązkowa: Borderó jest dokonywany zgodnie z podpisaną umową reasekuracyjną, w której reasekurator przyjmuje zobowiązanie do pokrycia pewnych ryzyk na określonych wcześniej ustalonych warunkach.
Inne znaczenie słowa borderó
Należy zauważyć, że w szerszej definicji borderó jest również tym dokumentem, w którym wyszczególniono szereg elementów, w odniesieniu do którego na ogół dostarczane są konkretne informacje na dany temat.
