Zapis na rachunku jest operacją finansową, która polega na zarejestrowaniu zmiany księgowej przez emitującą jednostkę finansową.
Ogólnie rzecz biorąc, zapis księgowy stanowi sposób księgowania przez emitenta tytułów lub papierów wartościowych, notowanych lub nie notowanych na giełdzie, zazwyczaj w formie skomputeryzowanych zapisów. To na przeznaczonym do tego koncie.
Wpisy księgowe są ściśle związane z wyprzedażą długu publicznego i produktów skarbowych i zostały wprowadzone pod koniec lat 80., zastępując papier jako demonstrację kupna i sprzedaży. W ujęciu ogólnym zapis księgowy jest zapisem księgowym, za pomocą którego podmioty zarządzające raportują transakcję długu publicznego przez klienta.
Uwzględnienie wkładu adnotacji
Wśród wkładów adnotacji pod uwagę są:
- Fizyczna wymiana papieru.
- Zbędna interwencja notariusza (poprzez zastąpienie papieru w sprzedaży) przyspiesza obieg tytułu długu publicznego na rynkach wtórnych i sprzyja sprawniejszemu obiegowi finansowania administracji publicznej.
Elementy zaangażowane w adnotację pod uwagę
Interweniujące elementy adnotacji na koncie to:
- Centrum adnotacji: Pełni funkcję rejestru centralnego przy banku centralnym kraju, w którym rejestrowane są emisje Skarbu Państwa, regionów i organów publicznych o zdolności zadłużeniowej. Centrala występuje jako gwarant emisji, wspiera ją, wycenia i ocenia warunki, dokonuje płatności i amortyzuje dług publiczny.
- Podmiot Zarządzający: Prowadzi ewidencję wartości indywidualnie dla każdego klienta. W ten sposób powstają bony sformalizowane w imieniu posiadacza prawa długu publicznego. Bony nie mogą być sprzedawane ani negocjowane, ponieważ nie reprezentują tytułu, ale poświadczają nominalną własność tytułu poprzez adnotację.
