Środki zabezpieczające to postanowienia tymczasowe, które mają na celu zagwarantowanie wykonania ewentualnego wyroku skazującego i ochronę określonych dóbr konstytucyjnych lub dochodzenie ochrony pokrzywdzonego.
Ze względu na to, że proces karny jest dość długi, a faza śledztwa długa, osoba śledcza może dokonywać różnych czynności, które uniemożliwiałyby skuteczne wykonanie hipotetycznego skazania.
Środki te są przyjmowane w trakcie postępowania w sprawie poważnego przestępstwa, w przypadku którego istnieje prawdopodobieństwo ucieczki lub zatajenia osobistego lub majątkowego oskarżonego.
Charakterystyka środków zabezpieczających w postępowaniu karnym
Główne cechy środków zabezpieczających w procesie karnym to:
- Środek: Środki zabezpieczające są środkiem do osiągnięcia celu postępowania karnego, jakim jest wykonanie kary. Muszą zakończyć się w tym samym czasie co proces.
- Jednorodność: Muszą być wyłącznie adekwatne do zapewnienia tego, co ma zostać osiągnięte w sądzie.
- Proporcjonalność: Środki ostrożności muszą pozostawać w korelacji z zamierzeniami w postępowaniu sądowym, muszą być proporcjonalne do oczekiwanego rezultatu, co pozwoli uniknąć niepotrzebnego ograniczenia praw strony przeciwnej.
- Jurysdykcja: Mogą zostać przyjęte wyłącznie przez właściwy sąd, z wyjątkiem bardzo tymczasowych środków, które może podjąć policja. Na przykład zatrzymanie policji.
- Tymczasowość: Środki ostrożności są tymczasowe, tymczasowe i mogą ulec zmianie. Co najwyżej mogą trwać tak długo, jak trwa proces karny.
Rodzaje środków zabezpieczających w postępowaniu karnym
Ze względu na majątek konstytucyjnie chroniony można je sklasyfikować w następujący sposób:
- Ci, którzy starają się wyjaśnić fakty.
- Ma na celu opiekę nad ofiarą.
- Ma na celu uniknięcie niebezpieczeństwa powtórzenia przestępstwa.
Jeśli chodzi o środki ochrony osobistej, są to:
- Aresztowanie.
- Zwolnienie tymczasowe.
- Tymczasowe więzienie.
Aresztowanie
Środek zabezpieczający o charakterze osobistym i bardzo tymczasowym, który może podjąć organy sądowe, policyjne, a nawet prywatne. Chodzi o ograniczenie prawa osoby badanej do decydowania o przestępstwie. Maksymalny okres zatrzymania to 72 godziny.
Aby uzgodnić zatrzymanie, muszą być spełnione następujące warunki:
- Dochodzenie: Musi istnieć tytuł dochodzenia (skazanie, wyzwanie, oskarżenie lub udział w przestępstwie).
- Niebezpieczeństwo wycieku.
Tymczasowe więzienie
Jest to środek zapobiegawczy o charakterze osobistym, który ogranicza prawo do wolności osoby objętej dochodzeniem w związku z popełnieniem poważnego przestępstwa w więzieniu.
Aby można było uzgodnić tymczasowe aresztowanie, muszą być spełnione następujące wymagania:
- Wystarczające prawdopodobieństwo, aby uznać prawdopodobną odpowiedzialność karną osoby objętej dochodzeniem.
- Ryzyko powtórzenia się przestępstwa.
- Ryzyko manipulowania dowodami.
- Przestępstwa zagrożone karą powyżej 2 lat więzienia.
- Niebezpieczeństwo wycieku.
Zwolnienie tymczasowe
Jest to środek zapobiegawczy o charakterze osobistym, który ogranicza prawo do wolności osoby objętej dochodzeniem, ale nie jest właściwe nakazanie internowania w więzieniu. Oznacza to, że osoba ta ma obowiązek stawić się w wyznaczonych przez sąd dniach.
