Trzej najwięksi menedżerowie na świecie, BlackRock, Vanguard i State Street, posiadają 19,81% udziałów w Dow Jones Industrial. Liczba, która ilustruje ogromny wzrost aktywów tych menedżerów.
Razem zarządzają ponad 14 miliardami dolarów. Jej aktywa nie przestają rosnąć i to nie tylko ze względu na obecną hossę, ale także z powodu rosnącego popytu na fundusze ETF (Exchange-Traded Funds). Według Wall Street Journal, ci trzej menedżerowie posiadają również 81% wszystkich aktywów ETF.
Asymetryczny wzrost ETF-ów
Od 2014 r. mniej niż 5% ETF odpowiada za 83% wzrostu kapitału. Oznacza to, że chociaż ten sektor nie przestaje się rozwijać, to jest to zasługa kilku. Być może powodem jest fakt, że głównym czynnikiem napędzającym inwestora ETF są koszty. Oznacza to, że wybierają te ETFy o najniższych kosztach. Ponieważ menedżerowie ci są bardzo liczni, korzystają z ekonomii skali i oferują coraz niższe koszty. Nie można jednak powiedzieć, że to jedyny powód. Niektóre badania sugerują również, że to rosnące zainteresowanie wszystkim, co dotyczy pasywnego zarządzania, wynika z rozczarowujących wyników wielu aktywnie zarządzanych funduszy.
Jednak ważne jest, aby inwestorzy wiedzieli, że chociaż prowizje są bardzo ważne, to nie są one jedynym kosztem związanym z ich inwestycją. Nie wszystkie fundusze ETF są takie same, a inwestowanie w jeden z nich nie gwarantuje zysków. Ogólnie rzecz biorąc, pasywne zarządzanie również tego nie gwarantuje. Przypadek Japonii ilustruje, w jaki sposób inwestor, który zainwestowałby w japoński Nikkei 30 lat temu, dziś skorygowałby inflację o 28% mniej niż zainwestował (w jenach).
Wielka trójka
Na poniższej infografice przygotowanej przez Andrésa Llorente możemy zobaczyć, jaka jest waga firm na firmę. Ponadto komentuje, że w 28 z 30 akcji wielka trójka (BlackRock, Vanguard i State Street) jest pierwszymi trzema udziałowcami. Wyjątkiem są American Express i Coca-Cola, w których największym udziałowcem jest Warren Buffett, z 18,5% w pierwszym przypadku i 9,34% w drugim.
