Bony skarbowe stanowiły dług państwa hiszpańskiego o terminie zapadalności krótszym niż osiemnaście miesięcy i który został wyemitowany z dyskontem, do przewoźnika Tak poprzez proste prawo finansowe dotyczące rabatów.
Wchodziły zatem w skład różnych tytułów Skarbu Państwa dostępnych państwu na finansowanie długu publicznego.
W tym przypadku zostały wyemitowane po cenie niższej niż nominał. W ten sposób przy ich sprzedaży uzyskano zysk z różnicy między nimi. Z drugiej strony, będąc posiadaczem, identyfikacja posiadacza nie była obowiązkowa.
Regulacja obligacji skarbowych
W ogólnej ustawie budżetowej (LGP) z 1977 r. rozróżniono tytuły z terminem zapadalności powyżej 18 miesięcy i tytuły o krótszym terminie. Te pierwsze miały na celu finansowanie wydatków publicznych lub oficjalnego kredytu. Te ostatnie służyły finansowaniu określonych problemów płynnościowych lub jako sposób prowadzenia polityki pieniężnej.
Jak wspomnieliśmy, w przypadku weksli interwencja notariusza nie była wymagana. Zostało to uznane przez LGP. To, wraz z brakiem potrącenia podatku od odsetek, generowało pewne problemy związane z nieprzejrzystością, o czym przekonamy się poniżej.
Problematyka tych tytułów
Ten rodzaj publicznych papierów dłużnych był powszechny we wczesnych dniach hiszpańskiej demokracji. W latach osiemdziesiątych wielu używało ich jako schronienia przed czarnymi pieniędzmi. Wynikało to z faktu, że miały one tę właściwość, że mogły być przesyłane bez konieczności interwencji notariusza. Z tego powodu postanowiono je wyeliminować.
W latach 90. zastąpiły je bony skarbowe. Wymagają one identyfikacji posiadacza, dzięki czemu unika się problemów generowanych przez weksle. Wraz z nimi zniknęły niejasne operacje przeprowadzane z niedeklarowanymi pieniędzmi.
Skarb Stanów Zjednoczonych
W Stanach Zjednoczonych instrumenty finansowania długu publicznego są również klasyfikowane według terminów zapadalności. W tym przypadku obligacje i obligacje skarbowe, zwane również kuponami, zapadają za 2, 5 lub 10 lat. Jego rentowność pochodzi z okresowego kuponu, który państwo wypłaca posiadaczowi i który jest naliczany od wartości nominalnej. Tymczasem listy to tytuły wydawane z rabatem.
Krótko mówiąc, choć ma inną akceptację w Hiszpanii (z rabatem) czy w Stanach Zjednoczonych (w dłuższej perspektywie), jego użyteczność jest podobna. Bony skarbowe to papiery wartościowe, które służą lub były wykorzystywane do finansowania długu publicznego państwa.
