Banki oszczędnościowe to fundacje społeczne, które działają w branży bankowej i finansowej za pośrednictwem agencji i oddziałów.
Bank oszczędnościowy to postać, która wyróżnia się zakorzenieniem społecznym w Hiszpanii i innych krajach, takich jak m.in. Niemcy, Włochy, Francja, Szwajcaria, Brazylia. Wszystkie mają wspólną cechę, a mianowicie pomagać w poprawie i rozwoju w obszarach mniej podatnych lub z mniejszymi możliwościami.
Postaci te były często tworzone przez burżuazję, kupców, założycieli instytucji publicznych i terytorialnych, ludzi światłych i władców. Mają tendencję do grupowania się wokół organu, który służy obronie ich interesów, takiego jak CECA.
Pochodzenie kas oszczędnościowych
Postać banku oszczędnościowego pojawiła się w połowie XVIII wieku w Hiszpanii i Europie, gdzie odegrały one fundamentalną rolę w przyciąganiu drobnych oszczędzających oraz finansowaniu MŚP i rolników.
Początkowo Monte Piedads, jak nazywano ich w Hiszpanii, starali się zapewnić finansowanie poprzez gwarancje. Gwarancje, którymi były generalnie metale szlachetne (złoto, srebro, klejnoty…). Byli szczególnie skoncentrowani na świecie wiejskim i z dala od wielkich miast. Z biegiem czasu przejmowały one coraz większą rolę pośrednika finansowego porównywalnego z bankami, licząc na technikę i złożone produkty finansowe banków.
Zalety i wady kas oszczędnościowych
Rola kas oszczędnościowych była istotna w finansowaniu projektów i przyciąganiu oszczędności. W tym sensie nabierały one coraz większego znaczenia, ponieważ początkowe ograniczenia dotyczące fundamentów (terytorialność, produkty, inwestycje…) zostały wyeliminowane. Wszystko to, aż do osiągnięcia tych samych funkcji, co bank. Oczywiście ze względu na niekorzystną sytuację, w której potencjał jest niższy, tak wiele firm zostało interweniowanych, utrzymywanych i wchłoniętych przez banki.
Jedną z głównych krytyki tych instytucji były metody wyboru ich administratorów. Prawo zezwalało na to, aby w organach zarządzających kas oszczędnościowych mogli znajdować się przedstawiciele polityczni. To spowodowało, że ich kierownictwo przestanie być niezależne i będzie kwestionowane.
Jednak wielkim klejnotem w koronie kas oszczędnościowych jest ich funkcja społeczna. W ten sposób posiadanie osobowości prawnej fundacji nie może przynosić korzyści. Zatem zyski, zwane nadwyżkami, muszą być przeznaczone na pracę społeczną, którą wykonuje każda kasa oszczędnościowa. Praca socjalna monopolizuje wszelkiego rodzaju akcje społeczne, które powracają do społeczeństwa obywatelskiego.