Koszt standardowy to miara ustalona przez producentów towarów i usług, przydatna do poznania optymalnego poziomu produkcyjnego do osiągnięcia w ich działalności.
Ta koncepcja mieści się w zakresie rachunkowości lub ekonomii organizacji. Pozwala firmom na doprowadzenie kosztów jednostkowych do poziomów maksymalnej wydajności.
Analiza procesów produkcyjnych daje wyobrażenie lub wrażenie wydajności. Wykorzystanie zasobów, takich jak surowce lub używane zasoby, musi zostać ocenione w celu określenia ich optymalnego poziomu produktywności.
W tym sensie określenie pewnego kosztu standardowego umożliwia podmiotom gospodarczym ustalenie efektywnych poziomów produkcji.
Dzieje się tak, ponieważ te orientacyjne poziomy zostaną ustalone w kosztach budżetowych jako wskazówka do naśladowania w tym procesie.
W dużej mierze standardowy koszt produktu przełoży się na sumę wszystkich kosztów niezbędnych do wykonania jego produkcji. Na przykład w dziedzinie gastronomii koncepcja ta nazywa się skandalem.
Docelowy koszt standardowy
Główną użytecznością księgową kosztów standardowych jest oszacowanie lub wycena procesów produkcyjnych towarów i usług.
W normalnych warunkach produkcji koszt standardowy wskazuje szacunkowy poziom kosztów dla danego procesu. Oznacza to, że szacuje się, że koszty są przewidziane w budżecie na podjęcie określonego projektu.
Innymi słowy, są to koszty związane z tym projektem, które zapewniają optymalne zwroty. Składa się również ze wszystkich kosztów bezpośrednich i pośrednich niezbędnych do wytworzenia towaru lub usługi.
Z tego powodu organizacje ustalają standardowe koszty w swoich inwentarzach i różnych planach biznesowych.
Główne cechy kosztu standardowego
Ustalenie optymalnego poziomu produkcji poprzez obliczenie tego rodzaju kosztów ułatwia szereg faktów:
- Unikaj pojawiania się nieefektywności w wykorzystaniu zasobów: Przykładami mogą być resztki zapasów, nadmiar odpadów lub nadmierne zużycie energii.
- Reprezentuje sumę kosztów: Koszt standardowy zakłada połączenie kosztów pochodzących z produkcji określonego dobra. Obejmuje od projektu do przygotowania, poprzez przejście przez podstawowe elementy technologiczne i energetyczne do jego realizacji.
Przykład kosztów standardowych
Prostym podejściem do tego konceptu jest komentowanie skandali z zakresu gastronomii czy hotelarstwa.
Dzięki takiemu podejściu do ponoszonych kosztów restauracja ma możliwość poznania efektywnych kosztów przy przygotowywaniu konkretnego dania.
Na przykład specjalna pizza może mieć standardowy koszt ustalony na 5 euro. Kwota ta obejmuje przydział surowców niezbędnych do przygotowania pizzy, czas przeznaczony na jej przetworzenie oraz inne wydatki, takie jak zużycie energii czy koszty pracy kucharza.
W ten sposób można określić, że skuteczne przygotowanie wspomnianej pizzy wymaga użycia 20 minut z jednym kucharzem, dokładnych ilości oleju, soli i innych składników oraz 10 minut pieczenia we wcześniej ustalonej temperaturze.
Każde odstępstwo od tego typu wytycznych zwykle skutkuje przekroczeniem kosztów lub nieefektywnością dla firm. To znaczy w możliwości uzyskania niższych świadczeń.