Skarbnik to stanowisko korporacyjne, którego głównym zadaniem jest zarządzanie środkami pieniężnymi (pieniądzami) instytucji, a także związanymi z nimi ruchami gospodarczymi.
W ten sposób każdy, kto jest odpowiedzialny za prowadzenie księgowości firmy, stowarzyszenia, klubu członkowskiego lub podobnego, jest skarbnikiem. Jest to prawdopodobnie jedno z najbardziej odpowiedzialnych stanowisk, ponieważ odpowiada za ochronę pieniędzy i zarządzanie nimi. W związku z tym jest również odpowiedzialny za odpowiedzialność i raportowanie tego wszystkiego innym członkom.
Pochodzenie słowa skarbnik
Pochodzi z łaciny tezaurowie, bo taką nazwę otrzymał oficjalny kustosz skarbu królów i cesarzy. Była to jedna z najważniejszych i najbardziej pożądanych pozycji, ponieważ czyniła z nich prawą rękę przywódców. Również przy zarządzaniu sprawami finansowymi dawało im to dużą władzę nad innymi.
Na przestrzeni dziejów nadano im wiele różnych imion. Od tak zwanych „chaty” w Egipcie (wyżsi urzędnicy faraona), do rzymskich „kwestorów”, czyli „starszych księgowych” średniowiecza. Ale wszystkie z nich miały jeden wspólny punkt, postępowanie z pieniędzmi i wszystko, co się z tym wiąże.
Zatrudnienie publiczne lub prywatne
Dwa najczęstsze aspekty pracy na tym stanowisku są publiczne i prywatne. W pierwszym może być audytorem, odpowiedzialnym za kontrolę i nadzór wydatków i dochodów; lub skarbnik, który administruje i strzeże funduszy miejskich. Z drugiej strony skarbnik w sektorze prywatnym zwykle pracuje dla stowarzyszeń lub fundacji (najczęściej), ale także dla firm, choć w tych przypadkach zadanie to zwykle należy do dyrektora finansowego.
Zwykle w przypadku obu rodzajów zatrudnienia wymagany jest zwykle tytuł licencjata, stopień naukowy lub podobny. W przypadku skarbnika publicznego konieczne jest również wejście na stanowisko w drodze opozycji konkursowej. Ma on rozbudowaną agendę ekonomiczną i prawną, a egzamin uważany jest za jeden z najtrudniejszych w administracji publicznej.