Rachunkowość zachowawcza to praktyka księgowa podlegająca surowszym i bardziej sztywnym kryteriom ujmowania zysków niż ujmowania strat. Ta praktyka księgowa jest zgodna z zasadą ostrożności z większą dyscypliną i zakłada asymetryczne ujmowanie zysków i strat.
Aby rozpoznać zyski lub straty, firmy muszą mieć wystarczające dowody, aby to zrobić. Ale te dowody mają wysoki składnik uznaniowy i ostatecznie w dużej mierze zależą od kierownictwa firmy.
Firmy stosujące konserwatywną rachunkowość ujmują straty w momencie, gdy mają na ich temat pewne dowody. Jednak, aby rozpoznać korzyści, czekają, aż ich materializacja będzie bardzo ewidentna. Dlatego konserwatywna rachunkowość może być postrzegana jako praktyka księgowa, która wcześnie rozpoznaje straty i długo odracza rozpoznanie zysków.
To proste, można wywnioskować, że ta praktyka księgowa jest przeciwieństwem agresywnej rachunkowości.
Stosowanie ostrożnej rachunkowości i jej rozpowszechnianie ma zarówno korzystne, jak i mniej korzystne skutki. Oto niektóre z nich.
Zalety konserwatywnej rachunkowości
Oto główne zalety konserwatywnej rachunkowości:
- Daje firmie bardziej przejrzysty wizerunek i zmniejsza niepewność w stosunku do niej.
- Ułatwia dostęp do finansowania i obniża jego koszt, dając bardziej „uczciwy” obraz sytuacji kapitałowej i finansowej firmy.
- Przyczynia się do poprawy prognoz i szacunków analityków finansowych, a tym samym do uzyskania bardziej obiektywnych wycen.
Wady konserwatywnej rachunkowości
Oto główne wady konserwatywnej rachunkowości:
- Przedstawione informacje mają istotny składnik asymetryczny.
- Wyniki biznesowe mogą wykazywać pewną tendencję spadkową.
- Zachowawcza rachunkowość może działać przeciwko neutralności sprawozdawczości finansowej, która jest bardzo pożądaną cechą sprawozdawczości finansowej.
