Credit Crunch to skurczenie się kredytu wynikające z kryzysu finansowego, w którym banki narzucają dotkliwe ograniczenie kredytu lub zaostrzają przez nie warunki dostępu do kredytów.
W tej sytuacji banki centralne dążą do obniżenia stóp procentowych, aby stawić czoła tej sytuacji i kontrolować politykę gospodarczą i monetarną.
Przykład kryzysu kredytowego
Najjaśniejszy przykład ograniczenia kredytu można znaleźć w kryzysie z 2008 r. Po kryzysie finansowym w USA i jego ryzyku zarażenia się tymi krajami, które kupiły pakiety papierów wartościowych zabezpieczonych kredytami hipotecznymi typu subprime w sytuacji, gdy stopy zaczynają rosnąć a bezrobocie zaczyna być generowane, ograniczenie kredytu zaczyna pojawiać się w piorunujący sposób.
Konsumpcja i inwestycje kurczą się, zadłużenie gwałtownie rośnie, a stopa bezrobocia w wielu krajach znacznie rośnie.W obliczu tej sytuacji banki centralne zaczynają podnosić stopy procentowe i zmniejszać podaż pieniądza w obiegu. Z kolei banki przestają udzielać kredytów lub zaostrzają warunki dostępu do kredytu, co ma bezpośredni wpływ na przedsiębiorców i całą populację.
Jeśli dodamy do tego znaczne stopy bezrobocia, które są generowane oraz bardzo ważny kryzys płynności, możemy powiedzieć, że kryzys lat 2008-2012 był jednym z najsilniejszych w historii.
Aplikacje w USA i Unii Europejskiej
Perspektywy makroekonomiczne były katastrofalne, z bardzo różnymi politykami gospodarczymi między USA i Europą. W USA zdecydowano się na wprowadzenie programów ilościowego zastrzyku płynności, aby wzbudzić zaufanie. Celem tego było ponowne pożyczanie pieniędzy przez banki i w ten sposób obniżanie oficjalnych stóp procentowych.
Wręcz przeciwnie, w Europie panował klimat zamieszania i spóźnionej reakcji. Powodem tego była kurcząca się polityka monetarna polegająca na zmniejszeniu wydatków w celu podtrzymania inflacji, bez martwienia się o zatrudnienie, oraz przez poprawę dostępu do kredytów, która zbuduje zaufanie.
Ponadto obniżka stóp procentowych została przeprowadzona bardzo późno, co miało bezpośredni wpływ na jej gospodarkę i wszystkie zmienne makroekonomiczne.
Chociaż prawdą jest, że Stany Zjednoczone są krytykowane za nadmierne zadłużenie po programach QE (luzowania ilościowego), nie mniej prawdą jest, że mają one ogromny potencjał finansowy, ponieważ wszystkie kraje bezpośrednio lub pośrednio konsumują dolary.
