Oszacowanie bezpośrednie - Co to jest, definicja i pojęcie
Szacowanie bezpośrednie jest jednym z systemów, które można stosować w Hiszpanii do obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych (IRPF). Charakteryzuje się tym, że podatek do zapłaty obliczany jest na podstawie różnicy między dochodem a kosztami uzyskania przychodu podatnika.
Innymi słowy, estymacja bezpośrednia jest jednym ze sposobów obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych. Oznacza to odjęcie dochodu osoby (fizycznej lub prawnej) pomniejszonej o wydatki niezbędne do ich uzyskania.
W tym sensie należy sprecyzować, że dochód to wszystkie wpływy pieniężne, które podatnik otrzymuje w wyniku sprzedaży towaru lub świadczenia usługi.
Podobnie kosztami uzyskania przychodu są wszystkie wydatki, które musiały zostać poniesione, aby wygenerować ww. dochód.
Należy zaznaczyć, że z tego systemu mogą korzystać freelancerzy lub firmy spełniające wymagania, które wyjaśnimy później.
Szacunek bezpośredni jest zalecany np. tym przedsiębiorcom prowadzącym działalność na własny rachunek, którzy nie są pewni, jaki będzie przepływ zysków, które wygenerują. Tak więc, w przypadku poniesienia strat, nie będzie podstawy opodatkowania, od której można pobrać podatek.
Z drugiej strony przy obiektywnej metodzie szacowania klient musi w każdym okresie zapłacić taką samą kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych (zgodnie z charakterystyką swojej działalności). To niezależnie od uzyskanych korzyści.
Chociaż prawdą jest, że w Hiszpanii zazwyczaj płaci się mniej w metodzie obiektywnego szacowania lub w modułach.
Rodzaje estymacji bezpośredniej
Istnieją dwa rodzaje bezpośrednich szacunków:
- Bezpośrednie oszacowanie normalne: Z systemu tego mogą korzystać wszyscy, których dochody w poprzednim roku przekroczyły 600 tys. euro (jeśli okres roku jest krótszy niż rok, zostanie dokonana kalkulacja proporcjonalna). Podobnie ci, którzy dobrowolnie rezygnują z uproszczonego oszacowania bezpośredniego, mogą korzystać z tego systemu.
- Uproszczona estymacja bezpośrednia: Mogą z niego korzystać wszyscy, których dochody nie przekraczają 600 000 euro rocznie.
Główna różnica między dwiema pokazanymi kategoriami polega na tym, że w drugiej, 5% dodatniego zwrotu netto można odliczyć na wydatki, które są trudne do uzasadnienia.
