Prime rate lub premium rate to stopa procentowa, którą banki amerykańskie nakładają na swoich klientów o niższym ryzyku kredytowym. Wskaźnik ten służy jako podstawa do ustalania innych stawek rynkowych.
Innymi słowy, stawka główna to ta, w której instytucje finansowe obciążają swoich dłużników o najlepszej historii kredytowej i/lub o bardzo niskim prawdopodobieństwie niewykonania zobowiązania.
Należy zauważyć, że ci klienci, którzy są obciążeni stawką prime, to głównie duże firmy. Użytkownicy ci zazwyczaj mają wystarczający kapitał lub wypłacalność, aby zapewnić wierzycielowi zabezpieczenie spłaty pożyczki.
Innym sposobem zrozumienia tego wskaźnika jest najniższa stawka, jaką rynek pobiera od dłużników. Tym samym im bardziej ryzykowny kredytobiorca, tym oprocentowanie, które będzie naliczane, będzie coraz wyższe w stosunku do stawki składki.
Kto ustala stawkę główną?
Ponieważ każdy bank ustala własne stopy procentowe, nie ma jednej stopy podstawowej. W każdym razie to, co jest obliczane, jest średnią wśród głównych banków komercyjnych w Stanach Zjednoczonych.
Każdy podmiot może obliczyć stawkę premii rynkowej. Jednak najczęściej używaną średnią jest ta publikowana przez The Wall Street Journal.
Zrozumienie pochodzenia stawki prime
Stawka główna jest w dużej mierze zdeterminowana przez stopę funduszy federalnych. To jest oprocentowanie, po jakim banki pożyczają sobie nawzajem.
W tym miejscu musimy wyjaśnić, że instytucje finansowe muszą przestrzegać zachowania procentu swoich depozytów jako rezerwy na koncie w Systemie Rezerwy Federalnej (FED). Tak więc niektóre banki mogą wymagać kredytu, aby spełnić ten wymóg, i zażądać pożyczki krótkoterminowej od podmiotu, który ma nadwyżki.
Oznacza to, że banki z nadwyżką będą pożyczać pieniądze innym bankom deficytowym. W związku z tym dla tych operacji ustalają międzybankową stopę procentową, która będzie stanowić punkt odniesienia dla tak zwanej stopy premii.
Z kolei musimy liczyć się z tym, że międzybankowa stopa procentowa oparta jest na referencyjnej stopie procentowej ustalonej przez FED.
Należy jednak wyjaśnić, że banki nie są zobowiązane do zmiany stopy międzybankowej zgodnie z ruchami kluczowej stopy Fed. Działa to jako sygnał, a nie jako obowiązkowa dyrektywa.
Stawka premium w celach informacyjnych
W praktyce dzieje się tak, że jeśli stawka prime wynosi np. 5% (roczna efektywna stopa), banki doliczą dodatkową w zależności od ryzyka klienta.
Na przykład firma, która ma przejść od średniej do dużej, może podlegać oprocentowaniu w wysokości 10% rocznie. Jednak mała firma bez dużego kapitału może być zmuszona do płacenia nawet 20% rocznie.