Prawo to norma lub reguła zatwierdzona w drodze określonych procedur przez władzę państwa i zawierająca określone regulacje pewnych dziedzin życia ludzi.
W Hiszpanii procedura nazywana jest procedurą ustawodawczą, a odpowiedzialnym za nią i jej zatwierdzaniem są dwa sądy powszechne (Kongres i Senat).
Procedura jest określona w Konstytucji i jest inna dla każdego rodzaju prawa.
Ustawa ma na celu uregulowanie pewnych aspektów życia codziennego obywateli, takich jak np. ustawy regulujące stosunki pracy, stosunki małżeńskie czy to, co jest rozumiane przez przestępczość.
Prawo musi być zgodne z dwoma aspektami:
- Formalny: Prawo musi być zgodne z odpowiednią procedurą ustanowioną przez Konstytucję, aby można było zrozumieć ważne prawo.
- Materiał: Prawo musi być zgodne z cechami ustalonymi dla jego treści, które zobaczymy poniżej.
Charakterystyka
Główne cechy przepisów to:
- Bezosobowy: Prawa nie są nominalne, to znaczy nie są skierowane do konkretnych osób, ale skierowane do społeczeństwa jako całości.
- Obowiązkowy: Prawa są wiążące. Oznacza to, że mają one moc wiążącą wobec obywateli. Obowiązkowe jest przestrzeganie i przestrzeganie prawa.
- Abstrakcyjny: Prawa nie zawierają szczegółowych założeń, ale raczej mówią o ogólnym założeniu, w którym można zrozumieć inne konkretne przypadki i ich specyfikę.
- Generał: Prawa są dyktowane tak, aby były przestrzegane przez całą ludność, o której mowa w tej ustawie w jej regulacji.
- Publiczny: Prawa muszą być publikowane w taki sposób, aby były możliwe do poznania przez całą populację, bez której nie mogłyby być egzekwowane.
Rodzaje praw w Hiszpanii
Prawa w Hiszpanii dzielą się na:
- Prawa organiczne: Prawa te są zastrzeżone dla konkretnych spraw, w tym przypadku tego rodzaju prawa będą uchwalane tylko w sprawach:
- Regulują prawa podstawowe.
- Że regulują sprawy wyborcze.
- Że regulują statuty autonomii.
- Inne przewidziane w konstytucji hiszpańskiej.
- Prawa zwyczajne: Ustawy te to te, które zostały ustanowione w celu regulowania wszelkich innych spraw, które nie są materią zastrzeżoną dla prawa organicznego.
- Dekret z mocą ustawy: Normą jest, że w tym przypadku jest to dyktowane przez rząd, a nie przez sądy ze względu na wyjątkowe, pilne i konieczne okoliczności.