Amortyzacja długu publicznego to zwrot w terminie wymagalności przez państwo kapitału pożyczonego przez osoby fizyczne lub prawne.
Ogólnie rzecz biorąc, kiedy sektor państwowy emituje dług publiczny, jego termin zapadalności będzie zależeć od potrzeb finansowych i może to być za pośrednictwem bonów skarbowych, obligacji i zobowiązań rządowych. Amortyzacja długu publicznego może wynikać z różnych okoliczności, albo przez sam zwrot w terminie zapadalności długu, albo przez ogólną politykę zmniejszania długu publicznego.
Amortyzacja długu publicznego jest ściśle powiązana z charakterem obligacji i zobowiązań wyemitowanych przez państwo w taki sposób, że zostanie on zwrócony tylko w tych publicznych papierach wartościowych, które podlegają amortyzacji, to znaczy mają określony termin zapadalności.
Niezbędne jest wyjaśnienie, że nie cały dług publiczny jest amortyzowany poprzez spłatę pożyczonego kapitału, ale że państwo wystawia kupony, za pomocą których spłaca odsetki od kapitału, bez jego spłaty. Jest to tak zwany dług wieczysty.
Amortyzacja długu publicznego jako instrument polityki pieniężnej
Dług publiczny jest nie tylko sposobem finansowania potrzeb i budżetów publicznych administracji, ale jest także ważnym elementem polityki pieniężnej państw. Poprzez emisję i amortyzację długu publicznego państwo może zmniejszyć lub zwiększyć podaż pieniądza na rynku w następujących okolicznościach:
- W sytuacji ogólnej inflacji charakteryzującej się nadmiarem pieniądza na rynku, państwo może emitować dług publiczny w celu zmniejszenia podaży pieniądza na rynku, a tym samym zmniejszenia ilości pieniądza w obiegu.
- Wręcz przeciwnie, w sytuacji deflacji państwo będzie musiało spłacać dług publiczny (kupować papiery wartościowe), aby zalać rynek płynnością, pieniędzmi.