Autonomia energetyczna to zdolność kraju do zaspokojenia swoich potrzeb energetycznych, bez zależności od innych krajów.
Pozwala na zaspokojenie własnych potrzeb energetycznych, bez jej kupowania. Dzieje się tak, biorąc pod uwagę, że nie wszystkie kraje mają wystarczającą ilość ropy, gazu lub zapór, aby wyprodukować wystarczającą ilość energii i dlatego muszą ją importować (kupować od innych krajów).
Na przykład Hiszpania, która ledwo produkuje ropę i musi ją importować z innych krajów. Gdyby tak nie było, nie mogłaby produkować paliwa do środków transportu ani do maszyn, które tego potrzebują.
Mając to na uwadze, autonomię energetyczną posiadają te kraje, które nie muszą importować surowców energetycznych, aby pozyskać energię. Oczywiście rzadkością jest, aby kraj był samowystarczalny we wszystkich rodzajach energii. Może mieć dużo ropy, ale nie ma gazu. Powiemy więc, że ma autonomię pod względem ropy, ale nie gazu.
Znaczenie autonomii energetycznej
Wraz z wyczerpywaniem się zasobów nieodnawialnych nie tylko stają się one droższe, ale także stwarzają czynnik ryzyka dla stabilności gospodarek, ponieważ wszystkie one potrzebują energii do realizacji procesów produkcyjnych i zaspokojenia swoich potrzeb.
Rządy i organizacje międzynarodowe dążą do uzyskania autonomii energetycznej. A kluczem do tego, oprócz oszczędzania energii, jest wykorzystanie energii odnawialnej, co wiąże się z poważnymi wyzwaniami.
Zalety autonomii energetycznej
Zakres autonomii energetycznej występuje w perspektywie średnio- i długoterminowej. Jego zalety są wymienione poniżej.
- Unikaj uzależnienia od zewnętrznych źródeł dostaw, a tym samym unikaj zmienności cen.
- Zrezygnuj z kosztów transportu węglowodorów.
- Unikaj wypadków związanych z wyciekami ropy w oceanach na świecie, które miały niszczący wpływ na florę i faunę.
- Zmniejszenie generowanego zanieczyszczenia (jeśli autonomię energetyczną osiąga się przy użyciu zasobów odnawialnych lub mało zanieczyszczających), zarówno w procesie produkcyjnym, jak i podczas jego użytkowania. Innymi słowy, pozwoliłoby to uniknąć narażania dobrobytu przyszłych pokoleń.
Wady autonomii energetycznej
Z drugiej strony wśród wad mogą być:
- Wykorzystanie pewnego rodzaju energii odnawialnej, w tym przypadku geotermalnej, wymaga wydobycia na powierzchnię soli i minerałów o szkodliwym stopniu toksyczności.
- Zasoby planety są geograficznie nieregularne, więc kraje mają mniej lub bardziej odnawialne zasoby. Dlatego niektórzy mają przewagę nad innymi, co dodatkowo komplikuje dla niektórych istnienie autonomii energetycznej w krótkim okresie.
- W przypadku dużych instalacji kolektorów słonecznych wymagają one dużej zajmowanej powierzchni, jeśli są instalowane bezpośrednio na gruncie.
Warunki niezbędne dla autonomii energetycznej
Aby zapewnić autonomię energetyczną, potrzebny jest wspólny wysiłek między:
- Rząd zachęcający i wspierający projekty inwestycyjne w energetykę odnawialną.
- Firmy ze swojej strony promują tego typu projekty.
- Gospodarstwa domowe, aby preferowały produkty i usługi, które w ich przygotowaniu wykorzystały energię odnawialną.
Aby poznać konfigurację strategii, która prowadzi do osiągnięcia autonomii energetycznej i jak należy połączyć minimalne niezbędne działania, poniżej wymieniono niektóre warunki.
- Zasoby odnawialne dostępne i wystarczające do zaspokojenia potrzeb kraju, ludności lub społeczności.
- Inwestycja w niezbędną infrastrukturę.
- Łatwość magazynowania i dystrybucji energii.
- Elastyczność w wytwarzaniu energii, dzięki czemu masz możliwość dostosowania się do zmian potrzeb rynkowych.
- Prawa według autonomii energetycznej. Zapewnienie dostępności bez narażania niezawodności lub ciągłości dostaw. Można to osiągnąć dzięki polityce regulacyjnej w zakresie wytwarzania, ustalania cen i dystrybucji energii.
- Komunikuj i podnoś świadomość na temat korzyści płynących z energii ze źródeł odnawialnych.
- Upewnij się, że dopływ energii nie jest przerywany przez zmiany pogody.