Krzywa J jest graficznym wyrazem ewolucji rachunku obrotów bieżących bilansu płatniczego po deprecjacji monetarnej.
Biorąc pod uwagę deprecjację krajowej waluty, hipoteza ta sugeruje, że bilans handlowy ulegnie pogorszeniu w krótkim okresie. Może to być sprzeczne z intuicją, ponieważ oczekuje się poprawy wymiany handlowej wraz z deprecjacją. Ta pozytywna zmiana jest jednak generowana w dłuższej perspektywie.
Dzieje się tak, ponieważ zmiany ilości reagują wolniej niż zmiany kursu walutowego. Innymi słowy, podczas gdy lokalny przemysł dostosowuje swoją produkcję, nie można zmienić przepływu handlowego. Podobnie konsumenci potrzebują czasu, aby dostosować się do cen względnych.
Ponadto innym czynnikiem, który ma wpływ, jest istnienie umów. W zasadzie w wyznacznikach rachunku bieżącego dominują kontrakty obowiązujące w określonych walutach. W dalszej kolejności zaczynają dominować nowe kontrakty post-dewaluacyjne.
Krzywa J i warunek Marshalla Lernera (ML)
Zgodnie z warunkiem ML powodzenie dewaluacji w poprawie bilansu handlowego zależy od tego, czy suma elastyczności popytu importowego i eksportowego przekroczy jedność. Innymi słowy, jeśli popyt na towary eksportowane jest elastyczny, proporcjonalny wzrost popytu będzie większy niż spadek cen. Z drugiej strony, jeśli popyt na import jest również elastyczny, spadek będzie proporcjonalnie większy do wzrostu cen. W ten sposób z sumą obu wyników poprawia się bilans handlowy.
Istnienie tego warunku wskazuje, że krzywa J może opisywać zjawisko postamortyzacji. Jednak dynamika w krótkim okresie nie jest do końca jasna, ponieważ dowody empiryczne są niejednoznaczne.
Uwagi ogólne
Problemem w postawieniu tej hipotezy jest istnienie dóbr heterogenicznych. Różnice w jakości i innych cechach mogą łagodzić różnice w bilansie handlowym. Ponieważ konsumenci będą nadal preferować produkt zagraniczny. W tym sensie popyt na towary eksportowane niekoniecznie wzrasta znacząco. W związku z tym istnieją inne czynniki wpływające, takie jak preferencje konsumentów.
Podobnie jak w przypadku deprecjacji waluty, koncepcja ta jest stosowana w innych obszarach, na przykład w sektorze finansowym. Ta krzywa może opisywać wyniki inwestycyjne funduszy kapitałowych. W tym sensie zwroty są w zasadzie ujemne, a korzyści osiągane z biegiem czasu.
Inne obszary, w których używa się pojęcia niezwiązanego bezpośrednio z ekonomią, to medycyna i nauki polityczne.