Zwrot z kapitału skorygowany o ryzyko (RAROC)

Zwrot z kapitału skorygowany o ryzyko lub RAROC dla jego akronimu w języku angielskim (zwrot z kapitału skorygowany o ryzyko) to metodologia, która proponuje zmianę wskaźnika zwrotu finansowego lub ROE. Jego celem jest wyliczenie marży zysku, jaką bank uzyskuje na produkcie lub portfelu klientów.

W przeciwieństwie do ROE, RAROC uwzględnia, że ryzyko braku spłaty różni się w zależności od rodzaju kredytu i dłużnika. Tym samym im wyższe ryzyko, instytucja finansowa przypisuje wyższe rezerwy.

Rola RAROC jest następująca:

Elementy RAROC

Elementy RAROC są następujące:

Marża finansowa: Oblicza się ją, odejmując odsetki naliczane klientom pomniejszone o koszty finansowe poniesione na pozyskanie pożyczonych środków.
Prowizje: Jest to płatność, którą dłużnicy uiszczają jako procent otrzymanej pożyczki.
PE lub oczekiwane straty: Wynikają one z pomnożenia trzech czynników, jak widać w poniższym równaniu:

Pierwsza zmienna (PD) to prawdopodobieństwo, że dłużnik nie wywiąże się ze spłaty pożyczki. Druga informacja (LGD), interpretowana jako dotkliwość straty, to ta część kredytu, która po przeprowadzeniu wszystkich procedur windykacyjnych jest nie do odzyskania.

Te dwa czynniki (PD i LGD) są szacowane na podstawie informacji z biur kredytowych. Inną alternatywą dla banku jest wyszukiwanie danych historycznych od własnych klientów. Również w przypadku nowych dłużników można wykorzystać liczby dotyczące użytkowników lub transakcji o podobnych cechach.

Wreszcie EAD to kwota, którą instytucja finansowa oczekuje od swoich pożyczkobiorców.

BC lub Korzyść Kapitałowa: Jest to rentowność, jaką uzyskuje instytucja finansowa inwestując kapitał ekonomiczny.
Kapitał ekonomiczny (CE): To aktywa, które firma utrzymuje, aby chronić się przed ryzykiem kredytowym, ryzykiem rynkowym i ryzykiem systematycznym. Inwestuje się w aktywa o niskim ryzyku, takie jak bony skarbowe. W przeciwieństwie do rezerwy prawnej nie zależy to od mandatu regulatora, ale od kryteriów każdej firmy. Koncepcję tę rozwijamy pełniej w nocie RORAC.
Koszty operacyjne: Są to koszty administracyjne niezbędne do prowadzenia działalności.
t: Jest to stawka podatku dochodowego od osób prawnych.

Cel RAROC

Celem RAROC jest oszacowanie rentowności działalności finansowej z większą precyzją niż ROE. Z tego powodu uwzględniane jest ryzyko kredytowe, czyli prawdopodobieństwo, że klienci nie spłacają całej otrzymanej pożyczki.

Przydatność tego stosunku polega na tym, że umożliwia rozróżnienie wydajności uzyskiwanej przez różne produkty. Na przykład w przypadku kredytów biznesowych możliwość niewypłacalności (współczynnik PD oczekiwanych strat) jest wyższa niż w przypadku kredytów konsumpcyjnych.

Odmiany RAROC

W ramach metodologii RAROC można wyróżnić do trzech odmian:

RAROC: Gdy w stosunku do ROE zmienia się tylko licznik.

RORAC: Gdy w porównaniu do rentowności finansowej zmienia się tylko mianownik.

RARORAC: Gdy zarówno licznik, jak i mianownik ROE są skorygowane o ryzyko.

Przykład RAROC

Spójrzmy na prosty przykład aplikacji RAROC. Załóżmy, że bank chce oszacować zwrot ze swojego portfela kredytów konsumenckich na 150 000 USD.

Oprocentowanie analizowanych kredytów wynosi średnio 14%. Z kolei stawka płacona przez bank za przyciągnięcie tych środków wynosi 7%.

Na podstawie tych danych możemy obliczyć marżę finansową, która wynosi 7% (14% -7%). Do tego doliczana jest prowizja od otwarcia pobierana od klientów-dłużników w wysokości 0,25%.

Kolejną znaną nam informacją jest to, że wydatki administracyjne poniesione przez podmiot finansowy wyniosły 7000 USD.

Podobnie prawdopodobieństwo niewypłacalności analizowanego portfela wynosi 5%, a dotkliwość straty 40%. Dlatego oczekiwana strata wyniesie:

PE = 0,05 x 0,4 x 150 000 = 3000 USD

Załóżmy też, że Kapitał Ekonomiczny stanowi 8% portfela, czyli 12 000 USD. Inwestując ten kapitał, uzyskuje się 3% zwrot w analizowanym okresie.

Tak więc możemy obliczyć zysk skorygowany o ryzyko, biorąc pod uwagę stawkę podatkową w wysokości 25%: