Indeks demokracji jest wskaźnikiem, który ma na celu ilościowe uchwycenie stanu demokracji w grupie 167 krajów.
Indeks demokracji jest tworzony przez jednostkę wywiadowczą firmy medialnej The Economist. Publikacja indeksu rozpoczęła się w 2006 roku.
Metodologia
Indeks ma skalę od 0 do 10, gdzie kraje są pogrupowane według następujących reżimów:
- Pełna demokracja: od 8 do 10.
- Wadliwa demokracja: od 6 do 7,9.
- Schemat hybrydowy: od 4 do 5,9.
- Reżim autorytarny: poniżej 4 pkt.
Indeks składa się z 60 wskaźników podzielonych na 5 kategorii. Wskaźniki te są mierzone systemem dychotomicznym i trzypunktowym. Oznacza to, że dla niektórych jest to 1 i 0, a dla innych 1, 0,5 i 0.
Kategorie indeksów demokracji
Indeks zawiera następujące parametry:
- Proces wyborczy i pluralizm: Bierze się pod uwagę, czy istnieje różnorodność kandydatów i partii, a obywatele są wolni od gróźb głosowania. Również wtedy, gdy ramy prawne zostaną dostosowane do procesu pozbawionego korzyści.
- Funkcjonowanie rządu: W tym przypadku rozważa się, czy jakikolwiek element poza wybranymi wpływami rządu cywilnego, taki jak wojsko, obce mocarstwa i grupy religijne. Ponadto brane są pod uwagę inne elementy, takie jak zaufanie do rządu, przejrzystość mandatu i wpływ na terytorium.
- Udział polityczny: Obejmuje udział ludności w wieku głosowania, a zwłaszcza kobiet i grup mniejszościowych. Podobnie uważa proaktywność rządu w promowaniu udziału ludności.
- Demokratyczna kultura polityczna: Tutaj ważne jest podkreślenie pragnienia ludności dla silnego przywódcy lub rządu wojskowego. Mierzona jest również tradycja religijna i jej oddzielenie od państwa, a także inne formy rządów poza demokracją, takie jak technokracja.
- Wolności obywatelskie: Obejmuje to między innymi wolność słowa, dostęp do internetu, rozdział władzy, bezpieczeństwo publiczne i równość wobec prawa.
Znaczenie wskaźnika demokracji
Nie ma zgody co do definicji demokracji, co ogranicza jej pomiar. Czasopismo Economist zaczyna od wspólnych elementów, które składają się na niego, aby opracować swój pomiar. Mimo to konieczne jest posiadanie narzędzi, które mogą ostrzec o sytuacji politycznej na świecie.
Demokracja składa się z ludności wybierającej przedstawicieli, którzy opracowują politykę na rzecz społeczeństwa. Dlatego też, jeśli ten system jest wypaczony, oznacza to, że wymienieni przedstawiciele działają na rzecz ich osobistych interesów, a nie interesów większości. W takim przypadku należy wiedzieć, kiedy to się dzieje, dlaczego tak się dzieje i jak wypada w porównaniu z resztą krajów. W tym tkwi znaczenie regularnego przeprowadzania tych pomiarów, a także ustalania ich na mierzalnych skalach, mniej subiektywnych niż jakościowa opinia ekspertów.
Na koniec należy zauważyć, że ten wskaźnik, jak wszystkie, można doskonalić. Powracającą krytyką tych wskaźników jest wykorzystanie ekspertów do oceny niektórych wskaźników. Prawdopodobnie głównym niezadowoleniem jest uprzedzenie, jakie mogliby mieć ci eksperci, a także przejrzystość ich opinii. Z drugiej strony wykorzystują również wyniki ankiet, co jest ważną cechą, biorąc pod uwagę, że pokazują opinię reprezentatywnej części populacji.