Suwerenność to zdolność lub prawo do rządzenia politycznymi, administracyjnymi i ekonomicznymi wytycznymi danego terytorium. Dlatego jest uważany za najwyższą władzę w społeczeństwie.
Wykonywanie suwerenności oznacza posiadanie najwyższego stopnia władzy nad innymi członkami społeczności lub w pewnych dziedzinach życia codziennego.
Największą różnicą między jednostką a suwerenną grupą jest władza w podejmowaniu decyzji, które wpływają zarówno na siebie, jak i na resztę.
Z politycznego i ekonomicznego punktu widzenia fakt posiadania suwerenności oznacza, że państwo ma możliwość samodzielnego zarządzania różnymi sferami swojego życia publicznego i administracyjnego z zachowaniem niezależności od innych społeczności zewnętrznych.
Pochodzenie prawa suwerennego
W starożytnych cywilizacjach i stopniowo aż do ostatnich stuleci, przy rozważaniu suwerennych charakterów różnych społeczeństw, rządziło prawo naturalne lub boskie.
Oznacza to, że to wyższe prawo (głównie ze względów religijnych) uprawniało caudillo lub króla do kierowania swoim narodem i ustanowienia rządu.
Wraz z ewolucją historii człowieka na ten porządek w decydujący sposób wpłynęły inne czynniki, takie jak strategiczna potęga militarna, posiadanie ziemi i posiadłości w dawnym reżimie czy sukces handlowy i gospodarczy wraz z pojawieniem się burżuazji i jej dostępem do organy władzy.
Ostatnio, dzięki rozwojowi nowoczesnej demokracji, ta zdolność podejmowania decyzji stopniowo dryfowała w kierunku szerszego spektrum społecznego, dając początek różnym typom suwerenności, które mają organy przedstawicielskie (takie jak parlamenty i trybunały konstytucyjne krajów). .
Rodzaje suwerenności
Biorąc pod uwagę jądro, na którym spoczywa zdolność podejmowania decyzji, można wyróżnić różne formy suwerenności:
- Indywidualny lub elitarny. Suwerenna jednostka lub mniejszość posiadająca odpowiednią władzę ma możliwość bezpośredniego kierowania terytorium i życiem swoich obywateli. Tak jest w przypadku monarchii absolutnych lub autokracji, takich jak dyktatura.
- Przedstawiciel. Władza spoczywa na ludności, która w celu ułatwienia sprawowania rządów oraz obrony swoich praw i wolności zrzeka się swojej pośredniej władzy decyzyjnej nad organami przedstawicielskimi. Niektóre przykłady tej typologii to suwerenność narodowa lub suwerenność ludowa. Obecna demokracja parlamentarna jest przybliżeniem do tych modeli.