Badanie siły roboczej (EPA)

Badanie Aktywnej Ludności (EPA) to badanie przeprowadzone przez hiszpańską służbę badań statystycznych, Narodowy Instytut Statystyczny (INE). Koncentruje się na rodzinach i służy poznaniu zachowań i sytuacji na rynku pracy.

Badanie populacji aktywnej (EPA) jest zatem badaniem prowadzonym przez Narodowy Instytut Statystyczny (INE) i jest publikowane w kraju od 1964 roku.

Aktywna populacja

Badanie to ma charakter ciągły i kwartalny, co oznacza, że ​​wyniki są publikowane co kwartał. Śledztwo skierowane jest do rodzin. Jego głównym celem jest pozyskiwanie danych o populacji w odniesieniu do rynku pracy. W tym sensie raportuje dane dotyczące pracujących, aktywnych, bezrobotnych i nieaktywnych, pojęć, którymi zajmiemy się później.

EPA, zgodnie z informacjami dostarczonymi przez INE, przeprowadzana jest na próbie 65 000 rodzin na kwartał, czyli innymi słowy około 200 000 osób. Pierwsze badanie przeprowadzane na każdej rodzinie przeprowadzane jest osobiście przez stały personel INE. Kolejne ankiety można przeprowadzać telefonicznie.

Okresem odniesienia informacji jest tydzień przed wywiadem. Wyniki EPA uzyskuje się półtora miesiąca po zakończeniu prac terenowych.

Charakterystyka Badania Siły Roboczej (EPA)

Wśród cech, które najlepiej definiują te badania, należy zwrócić uwagę na:

• Jest to śledztwo prowadzone przez rząd Hiszpanii. Dokładniej, przez Krajowy Instytut Statystyczny (INE), będący krajową służbą badań statystycznych.
• Przeprowadzany jest w sposób ciągły, a wyniki publikowane są co trzy miesiące.
• Służy poznaniu sytuacji i ewolucji rynku pracy w Hiszpanii.
• Ukazuje się od 1964 roku.
• Skierowany jest do rodzin hiszpańskich.
• Przeprowadzany jest na próbie 65 tys. rodzin, czyli ok. 200 tys. osób.
• W jej ramach możemy wyróżnić osoby aktywne, nieaktywne, bezrobotne i zapracowane.

Rodzaje profili w Badaniu Aktywności Ekonomicznej Ludności

Jak powiedzieliśmy wcześniej, w ramach EPA musimy rozróżnić między aktywnymi, nieaktywnymi, bezrobotnymi i zatrudnionymi. Z tego powodu zobaczmy, czym jest każdy z nich.

Co jest atutem w EPA?

Według National Institute of Statistics (INE) aktywa to osoby w wieku 16 lat lub starsze, które w tygodniu referencyjnym zapewniają siłę roboczą do produkcji towarów i usług.

Również te, które są dostępne i mogą zostać włączone do wspomnianej produkcji. Dzielą się na pracujących i bezrobotnych.

Czym jest nieaktywny w EPA?

Według National Institute of Statistics wynagrodzenie za bierne zawodowo przysługuje ludności w wieku co najmniej 16 lat, która nie jest uwzględniona w żadnej innej kategorii rozważanej przez INE.

Innymi słowy, nie są ani aktywni, ani bezrobotni, ponieważ nie szukają pracy dla INE.

Kim jest bezrobotny w EPA?

Są to osoby w wieku 16 lat lub starsze, które były bezrobotne, ale dostępne do pracy i aktywnie poszukujące pracy w tygodniu referencyjnym.

Według INE są to te, które spełniają którekolwiek z poniższych wymagań:

• Skontaktowałeś się z publicznym urzędem pracy w celu znalezienia pracy.
• Byłeś w kontakcie z prywatnym biurem (urzędem pracy tymczasowej, wyspecjalizowaną firmą rekrutacyjną itp.) w celu znalezienia pracy.
• Złożyłeś wniosek bezpośrednio do pracodawców.
• Prowadził dochodzenia poprzez relacje osobiste, związki zawodowe itp.
• Był reklamowany lub odpowiadał na ogłoszenia prasowe.
• Przestudiowałeś oferty pracy.
• Brałeś udział w teście, konkursie lub rozmowie kwalifikacyjnej w ramach postępowania rekrutacyjnego.
• Szukałeś gruntu lub lokalu.
• Podjąłeś kroki w celu uzyskania zezwoleń, licencji lub środków finansowych.

Osoby, które już znalazły pracę i czekają na jej podjęcie również są uważane za bezrobotne, o ile spełniają dwa pierwsze warunki.

Co jest zajęte w EPA?

Według National Institute of Statistics (INE) zatrudnieni są osoby w wieku 16 lat lub starsze, które w tygodniu referencyjnym przepracowały co najmniej godzinę w zamian za rekompensatę pieniężną lub w naturze. Również ci, którzy mają pracę, byli w niej czasowo nieobecni m.in. z powodu choroby, urlopu.

Osoby najemne dzielą się na samozatrudnionych, z rozróżnieniem na samozatrudnionych i przedsiębiorców oraz pracowników najemnych, z rozróżnieniem, czy pochodzą z sektora publicznego czy prywatnego. Biorąc pod uwagę długość dnia, zatrudnieni są również klasyfikowani do zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, w zależności od tego, czy ich dzień pracy przekracza 35 godzin tygodniowo.