Dobrobyt w gospodarce rozumiany jest jako stan zamożności i dobrobytu. Odnosząc się do koncepcji najbardziej materialnej i wymiernej, w kontekście ekonomicznym dobrobyt jest uważany za niezwykłą akumulację bogactwa i dóbr.
Termin dobrobyt jest również ściśle powiązany z terminem gospodarka dobrobytu lub wzrost gospodarczy. Jednak ich definicje są dokładniejsze i pozwalają na większy pomiar.
Pojęcie dobrobytu jest często rozumiane jako miara subiektywna, ponieważ pewna ilość bogactwa może być wyceniona w większym lub mniejszym stopniu według bardzo różnych kryteriów iz punktu widzenia różnych podmiotów gospodarczych.
W tym sensie powszechne jest rozumienie posiadania lub osiągania poziomu dobrobytu gospodarczego, gdy następuje znaczna akumulacja dóbr lub osiągnięcie znacznej marży zysku przez pewien okres czasu.
Z drugiej strony dobrobyt jest jedną z faz składających się na cykl gospodarczy zgodnie z jego definicją. Obejmuje ten sam moment, w którym osiągnięto najwyższy punkt wzrostu i zwykle poprzedza pojawienie się recesji gospodarczych.
Dobrobyt z mikroekonomicznego punktu widzenia
Jeżeli powyższa definicja dobrobytu zostanie zastosowana na poziomie przedsiębiorstwa, firma lub spółka zostanie uznana za dobrze prosperującą, jeżeli spełnia szereg warunków:
- Jest ekonomicznie opłacalny, czerpie korzyści i pozwala na dalszy rozwój swojej działalności
- Osiąganie lepszych wyników często oznacza lepsze warunki pracy dla pracowników i większe korzyści dla właścicieli lub akcjonariuszy poprzez wypłatę dywidend.
- Ten mikroekonomiczny dobrobyt można również rozumieć w osiąganiu większej siły rynkowej firmy.
Pojęcie dobrobytu w ideologii gospodarczej i politycznej political
Zrozumienie dobrobytu gospodarczego jako akumulacji lub osiągnięcia określonego poziomu bogactwa, zysku lub aktywów, z punktu widzenia teorii ekonomii i wpływu różnych gospodarek, może wpłynąć na twoje zrozumienie tego obszaru.
Z kapitalistycznego punktu widzenia dobrobyt osiąga się poprzez tworzenie bogactwa i dlatego musi to być główny cel gospodarki. Jednak z punktu widzenia socjalizmu i bliskich pozycji, takich jak komunizm czy marksizm, uważają, że aby osiągnąć dobrobyt, państwo musi interweniować w celu dystrybucji zasobów i zagwarantowania innych czynników, takich jak prawa socjalne.