Teoria absolutnej przewagi odnosi się do globalnych wzorców produkcji w handlu międzynarodowym, z których kraj będzie mógł eksportować jeden lub drugi towar w oparciu o swoją produktywność.
Innymi słowy, ta teoria opracowana przez Adama Smitha (Wielka Brytania, 1723-1790) w jego książce „Bogactwo narodów” rozumie, że kraje będą mogły eksportować jedno lub drugie dobro w zależności od produktywności, z jaką jest ono wytwarzane. . To znaczy, w zależności od tego, czy jest w stanie produkować z dobrą jakością, przy niższych kosztach i wydajności.
Wiąże się to z wiedzą i doświadczeniem w produkcji dowolnego towaru. W tym sensie, absolutna przewaga jest to zdolność do produkowania tego dobra z wyraźną łatwością i wysokością niż jakikolwiek inny producent. Dlatego ten kraj będzie faworyzowany w eksporcie, a reszta narodów będzie importować te towary z tego kraju. Ponieważ będą mogli sprawić, że będzie jeszcze tańszy, niż gdyby sami go wyprodukowali.
Teoria absolutnej przewagi jako podstawa wolnego handlu”
Koncepcja ta jest ściśle związana z handlem międzynarodowym i wolnym rynkiem. W sytuacji pełnej wolności, w której nie ma ceł ani podatków na swobodny przepływ towarów, każdy kraj będzie produkować to, co potrafi najlepiej. Dzięki temu możesz sprzedać go reszcie w bardziej konkurencyjny sposób, specjalizując się i wprowadzając na rynek te produkty. A jednocześnie będzie próbował importować te towary, które produkują najgorsze.
Teoria absolutnej przewagi to jeden z argumentów liberałów. Opowiadają się za wolnym światem z dala od protekcjonizmu. Świat, w którym faworyzuje się specjalizację, produktywność i konkurencyjność. Sprzyjając w ten sposób klimatowi wzrostu gospodarczego.
Teorię tę prześcignęły inne, takie jak teoria przewagi komparatywnej Davida Ricardo. Oznacza to, że kraj będzie eksportował nie tylko w oparciu o produktywność swoich konkretnych towarów w odniesieniu do reszty, ale w odniesieniu do pozostałych sektorów wewnętrznych, samego kraju. Wyższa produktywność nie wystarczy tylko dla niektórych produktów, ale dla całego systemu. W taki sposób, że wywodzi się z szerszej koncepcji, takiej jak całkowita produktywność. Innymi słowy, kraj będzie eksportował więcej, im bardziej wydajna jest jego gospodarka jako całość.