Rolnictwo ekologiczne to takie, które stara się pozyskiwać żywność w sposób naturalny bez konieczności stosowania środków chemicznych. Ponadto wdraża zrównoważone praktyki ze środowiskiem.
Innymi słowy, rolnictwo ekologiczne to takie, które nie wymaga elementów syntetycznych, takich jak nawozy. Podobnie użyte nasiona nie były modyfikowane genetycznie.
Innym ważnym punktem, jak wskazaliśmy na początku, jest to, że ten rodzaj rolnictwa stosuje zrównoważone praktyki. Oznacza to, że starają się generować jak najmniejszy wpływ na ekosystem. Na przykład pozostałości organiczne, takie jak obornik, można wykorzystać do nawożenia upraw.
Powyższe wiąże się z gospodarką o obiegu zamkniętym. To ten, który stara się oszczędzać zasoby. To ponowne użycie lub recykling, na przykład niektóre materiały, które zostały wyrzucone po opracowaniu procesu produkcyjnego.
Charakterystyka rolnictwa ekologicznego
Wśród cech rolnictwa ekologicznego są:
- Nie wykorzystuje się organizmów modyfikowanych genetycznie, dzięki czemu uzyskuje się żywność ekologiczną.
- Nie stosuje się żadnych chemicznych ani syntetycznych nawozów ani pestycydów.
- Szukaj wykorzystania zasobów odnawialnych, takich jak energia słoneczna.
- Ma na celu zachowanie różnorodności genetycznej (gatunku) na tym obszarze.
- Uprawiaj glebę jak najmniej, aby zachować jej żyzność.
- Stosuj płodozmian, czyli naprzemiennie rodzaj rośliny uprawianej na tej samej glebie, sadząc np. pomidory od maja do sierpnia i fasolę od października do maja. Ma to na celu uniknięcie pojawienia się chorób dotykających określony gatunek. Ponadto zminimalizowane jest zużycie gleby.
- W Unii Europejskiej (UE) ten rodzaj rolnictwa podlega ścisłej kontroli regulacyjnej, aby zapewnić jakość i zdrowotność uzyskiwanych produktów.
- Ten rodzaj rolnictwa to sposób na zastosowanie zielonej gospodarki, która jest modelem nastawionym na zrównoważony i rentowny rozwój. Oznacza to, że poszukuje korzyści ekonomicznych, społecznych i środowiskowych.
Przykład rolnictwa ekologicznego
Przykładem rolnictwa ekologicznego jest na przykład rolnictwo, które wykorzystuje odchody świnki morskiej w Peru do wytwarzania biogazu i bionawozów. To poprzez biofermentator.
Technologia ta symuluje pracę żołądka i jest zasilana materiałem organicznym oraz okresowymi ładunkami wody.
Patrząc inaczej, ten sam proces zachodzi w biofermentorze, co w polu gazu ziemnego, pozwalając na wytwarzanie nie tylko energii, ale także nawozu. Dzięki temu, dzięki naturalnemu nawozowi uzyskanemu z tego procesu, można uprawiać różne owoce i warzywa.