Propaganda to metoda komunikacji, której celem jest upublicznienie informacji z zamiarem skłonienia społeczeństwa do określonego działania lub skorzystania z określonej usługi lub produktu.
W przeciwieństwie do reklamy głównym celem propagandy jest przyciągnięcie publiczności w określonym celu, niekoniecznie musi być związana ze sprzedażą produktu. Różnica między reklamą a propagandą.
Charakterystyka propagandy
Do najważniejszych cech należą:
- Jest subiektywna i stronnicza.
- Wykorzystywane są zasoby, które przyciągają uwagę opinii publicznej i są atrakcyjne dla mas.
- Zasoby graficzne są przeładowane kolorami, dużymi literami i komunikatami, które przemawiają do emocji odbiorcy, aby osiągnąć zamierzone cele.
Propaganda i polityka
Propaganda jest ściśle związana z polityką. Kiedy mówimy o propagandzie politycznej, jej celem jest powiązanie obywatela z określoną partią, pozycją, ideologią czy systemem.
Ten instrument komunikacji zaczął być wykorzystywany w systemach takich jak rząd komunistyczny, nazistowski czy nawet amerykański, które prowadziły silne kampanie promocyjne, aby zachęcić obywateli do zaangażowania się w system i do udziału w wojsku.
Obecnie kampanie te są nadal wykorzystywane do wpływania na opinię mas w celu zdobycia głosów i członków partii politycznych.
Propaganda jest ściśle powiązana z polityką i od niej w dużej mierze zależą kampanie wyborcze. Jest poszukiwany za pośrednictwem różnych mediów i wspiera tworzenie przekonującego planu komunikacji z propozycjami, przemówieniami i zasobami, aby wzbudzić zainteresowanie potencjalnych wyborców. Opracowywane są także gesty, osobowość kandydatów i ich rodzin z zamiarem wywarcia jak największego wpływu na obywateli i uzyskania ich poparcia w sondażach. . Stany Zjednoczone są prawdopodobnie krajem, który najczęściej korzysta z tej strategii.
Początki propagandy
Termin propaganda pochodzi od łacińskiego „rzeczy do propagowania” i to papież Grzegorz XV w 1622 r., krótko po wojnie 30-letniej, utworzył „Congretio de Propaganda Fide” lub Kongregację do propagowania wiary. Ma to na celu nadzorowanie rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa przez misjonarzy do krajów niechrześcijańskich. Jej celem było nawrócenie na chrześcijaństwo obywateli nie wyznających tej religii.
W epoce nowożytnej propaganda jest bezpośrednio związana z powstaniem państwa po rewolucji francuskiej i rządami Napoleona Bonaparte. Propaganda została wdrożona podczas rządów kolonialnych w XVIII i XIX wieku, ale nabiera znacznie większej siły podczas totalitarnych reżimów politycznych XX wieku, kiedy jest stosowana naukowo wspomagana przez środki masowego przekazu w ich zadaniu przekonywania ludzi do bardziej agresywnych i agresywnych niszczycielskie techniki, takie jak „ostateczne rozwiązanie” Hitlera czy „Wielki skok naprzód” Mao.
To w epoce nazistowskiej Adolf Hitler ustalił, że podstawą propagandy jest ciągłe powtarzanie niewielkiej liczby idei skupionych na masie, która, jak się zakłada, ma niewielkie zrozumienie i wielki brak pamięci.