Błąd jest argumentem, który wydaje się słuszny, ale tak naprawdę nie jest.
Błąd, etymologicznie, to termin wywodzący się z łaciny zawiedzie, od czasownika nie uda mi się, którego znaczeniem jest oszukiwanie. Dlatego termin ten odnosi się do oszustwa, które jedna osoba wykonuje na drugiej.
Kiedy ktoś używa fałszywych argumentów, robi to w sposób oszukańczy i celowy, aby oszukać lub przekonać osobę lub grupę. Ten rodzaj argumentacji jest szeroko stosowany w polityce oraz w sektorach takich jak handel, w których stara się oszukać odbiorcę. W polityce to władza i ambicja, a nawet same reguły gry prowokują do wykorzystywania błędnych poglądów. W sektorze biznesowym lub handlowym korzyści ekonomiczne. Błędy mogą być również popełnione z powodu nieznajomości lub nieznajomości omawianego tematu.
Błędy są bardzo powszechne w debatach politycznych, gospodarczych lub innych, a także w telewizyjnych talk-show. I są one realizowane na różne sposoby, zwykle są nieformalnymi błędami, w których szuka się pułapki poza samą kłótnią. To znaczy, mój argument ma sens, jest formalnie akceptowalny, ale popełnia błędy lub błędy z innych powodów, które zobaczymy później.
To właśnie z powodu posługiwania się nieformalnymi błędami, wiele razy tyle kosztuje dostrzeżenie oszustwa, któremu jesteśmy poddani. Kiedy osoba broni argumentu, a odbiorcy nie rozumieją zbyt wiele na dany temat, mogą uznać to za ważne. Na przykład dwie osoby mogą bronić zupełnie przeciwnych pozycji i wydaje się, że obie mają rację. Ale inne zmienne lub elementy będą miały wpływ na określenie odpowiedniego argumentu. Dzieje się tak często w gospodarce, podnoszenie podatków może być dla kraju złe lub dobre, ale będzie to zależało od kontekstu i sytuacji ekonomicznej, w której się znajduje.
Rodzaje błędów
Wśród rodzajów błędów należy podkreślić:
Błędy według Arystotelesa
Grecki filozof Arystoteles wyróżnił trzynaście typów błędnych poglądów, podzielonych na dwie grupy: językową i pozajęzykową.
Pierwsze to: homonimia, niejednoznaczność, połączenie, podział, akcentowanie i forma wyrazu.
Te, które należą do drugiej grupy, to: przypadek, pomylenie absolutu z względnością, nieznajomość obsady, nieznajomość konsekwencji, błagania o pytanie, niewłaściwa przyczyna i wielokrotne pytanie.
W błędach językowych błąd tkwi w samym słowie, natomiast w pozajęzykowych tkwi w proponowanej przez nas rzeczy, przedmiocie lub idei.
Formalny i nieformalny
Istnieje wiele sposobów klasyfikacji błędów, ale jednym z najbardziej akceptowanych jest rozróżnienie między błędami formalnymi i nieformalnymi.
Formalne to te, w których błąd tkwi w argumencie. Z drugiej strony w tych nieformalnych porażka jest poza kłótnią.
Następnie zobrazujemy niektóre z nich, ponieważ kompletna klasyfikacja jest zbyt długa.
Błędy formalne
- Afirmacja następnika. Pomiędzy 'x' i 'y' ustala się związek, w którym x jest potwierdzane, jeśli y się dzieje. Oto kilka przykładów:
- Jeśli będę ciężko trenował, wygram wyścig.
- Wygrać wyścig.
- Potwierdza się, że dużo trenowałem.
W tym przypadku błąd, który odkrywamy, polega na tym, że mogą istnieć inne powody, dla których wygrałem wyścig: ponieważ ci, którzy byli lepsi ode mnie, nie pojawili się z powodu dopingu, wypadków lub wycofania się innych uczestników itp.
- Zaprzeczenie poprzednika. Relacja między „x” i „y” jest odwrotna, jeśli x nie zachodzi, y się nie dzieje. Oto kilka przykładów:
- Jeśli nie będzie padać, pójdę pograć w piłkę nożną.
- Nie chodziłem grać w piłkę nożną.
- Nie poszedłem grać w piłkę, bo padało.
W tym przykładzie zakłada się, że padało i dlatego nie poszedłem grać w piłkę nożną, ale powody mogą być zupełnie inne: lenistwo, zepsute buty, ruchliwe korty itp.
Nieformalne błędy
- Błąd ad hominem: Występuje, gdy zamiast atakować czyjąś argumentację, emitent jest atakowany i dyskredytowany. Na przykład: Juan jest dietetykiem i ma nadwagę. Ale to nie znaczy, że diety i rady, które Juan daje swoim klientom, są nieodpowiednie. Jeśli chcesz krytykować Juana jako dietetyka, powinieneś to robić zgodnie z wykonywaną przez niego pracą, a nie według osobistych cech czy cech.
- Błąd ad ignorantiam: Występuje, gdy idea lub stanowisko, które nie zostało zademonstrowane, jest atakowane lub bronione. Przykład: Pedro podczas debaty broni, że partia „x” nie dokonywałaby czynów przestępczych, gdyby była u władzy. Ponieważ mówimy o sytuacji hipotetycznej i wymyślonej, a nie rzeczywistej, jego argumentacja jest błędna, ponieważ nie można jej zweryfikować, jest to spekulacja.
- Błąd ad verecundiam: Ten błąd jest również bardzo powszechny. Chodzi o uwierzenie opinii biegłego za sam fakt bycia nim, bez przedstawiania dowodów. Występuje również w licznych debatach i interwencjach telewizyjnych. Przykład: Emilia jest lekarzem rodzinnym i podczas konsultacji mówi Ci, bez wykonywania badań, że musisz zażywać tabletki na ból brzucha. Emilio, jeśli nie wykonasz odpowiednich badań, możesz pomylić objawy i nie mieć racji z patologią pacjenta. Jest po prostu wierzona, ponieważ jest ekspertem w medycynie.