Płatność w naturze jest formą płatności. W tym przypadku zaspokojenie długu lub zapłaty, w zamian za którą nabywamy określony towar lub usługę, której żądamy, dokonuje się poprzez dostawę innego towaru lub usługi, a nie gotówką.
Należy pamiętać, że zapłata to czynność polegająca na tym, że osoba, która musi zaspokoić dług lub nabyć określony towar lub usługę, dostarcza uzgodnione wcześniej pieniądze innej osobie (osobie lub podmiotowi). To musi dostarczyć towar lub usługę lub uregulować dług. Dlatego gdy mówimy o płatności w naturze, mamy na myśli czynność zapłaty. Jednak, jak sama nazwa wskazuje, płatność dokonywana jest w naturze. Oznacza to dostarczanie towaru lub usługi o równej lub większej wartości.
W przeszłości płatności dokonywano zawsze w naturze. Do czasu pojawienia się pieniądza wymiany dokonywano na zasadzie barteru. W tym sensie mówimy o wymianach, w których obywatele płacili w naturze. Z tego powodu mówimy, że płatność w naturze jest jednym z pierwszych systemów płatności znanych ludziom.
Podobnie należy zauważyć, że płatność w naturze w krajach takich jak Hiszpania jest dozwolona tylko wtedy, gdy osoba, która musi otrzymać płatność, zgadza się, że wspomniana płatność jest dokonywana w naturze. Jeśli tak nie jest, dłużnik nie może zmusić wierzyciela do przyjęcia zapłaty w naturze i w ten sam sposób uznać długu za zaspokojone.
Geneza koncepcji płatności w naturze
Początki koncepcji płatności w naturze pochodzą z XVI wieku, kiedy to na całej planecie pojawił się handel.
W tym sensie „płatność w naturze” pochodzi od „płatności w przyprawach”.
Odnosi się to do faktu, że w tamtych czasach bardzo cenne były przyprawy pochodzące z różnych krajów, takie jak goździki, pieprz, cynamon, a także inne bardzo poszukiwane w tym czasie przyprawy. Dlatego kupcy prosili kupców w miejscach, w których te produkty były uprawiane, o opłacenie ich wymiany w przyprawach, zamiast dawania pieniędzy.
Z tego powodu powstaje termin „płatność w naturze”.
Wynagrodzenie w naturze
W ten sam sposób, w jaki dana osoba może spłacić dług lub nabyć towar lub usługę, płacąc w naturze, przełożeni mogą wypłacać pracownikowi część wynagrodzenia wraz z pewnymi dodatkami, które są dostarczane w naturze.
W ten sposób powstaje pojęcie „wynagrodzenia w naturze”. To znaczy część zwykłego i stałego wynagrodzenia, które pracownik otrzymuje, ale w postaci usług lub towarów, a nie pieniędzy. I to, jako bezpośredni wzgląd na świadczoną usługę.
Wśród najczęstszych wynagrodzeń w naturze możemy znaleźć następujące elementy:
- Jedzenie lub diety.
- Hotele, apartamenty, a także dowolna rezydencja.
- Zasady ubioru, mundury, ubrania dla gości.
- Przedszkole i szkoła dla dzieci.
- Wydanie akcji lub udziałów spółki.
- Samochód służbowy, karta transportowa, kierowca.
- Ubezpieczenie prywatne, ubezpieczenie stomatologiczne, ubezpieczenie na życie.
- Emerytura uzupełniająca, ubezpieczenie oszczędnościowe.
- Koszyk świąteczny, prezenty itp.
Wygodnie jest sprawdzić, czy towary lub usługi przyjęte i dostarczone do nas są określone jako kwalifikujące się towary, które mają być dostarczone jako zapłata w naturze. Cóż, w niektórych przepisach towary te są prawem lub nie mogą być bezpośrednio dostarczone jako zapłata w naturze.
Regulamin płatności i wynagrodzeń w naturze
W wielu krajach ta wypłata w naturze, jak również wynagrodzenie wypłacane w naturze, muszą być zatwierdzone przez obowiązujące prawodawstwo.
Kraje takie jak Hiszpania mają na przykład przepisy, które ograniczają możliwość wypłacania przez pracodawców pełnego wynagrodzenia w naturze. W związku z tym dozwolona jest tylko wypłata określonego procentu wynagrodzenia w naturze, i to w zależności od wysokości, z jaką to wynagrodzenie się wiąże.
Z drugiej strony ta sama gospodarka (Hiszpania) ustanawia przepisy dotyczące płatności w naturze. W tym sensie nie można spłacić długu ani spłacić określonego majątku w naturze, jeśli sprzedawca lub wierzyciel nie zaakceptuje proponowanej zapłaty. W ten sposób możemy spłacić dług lub nabyć towar lub usługę tylko wtedy, gdy obie osoby zgadzają się, że tak się dzieje.
Podsumowując, mówimy o rodzaju płatności, który nie zawsze jest przewidziany w prawie, ponieważ zwykle robi się to, gdy obie osoby mają zaufanie, a zatem mogą dojść do porozumienia. Jednak wygodnie jest przejrzeć przepisy przed dokonaniem płatności w sposób opisany tutaj.
Przykład płatności w naturze
Aby zakończyć konsolidację koncepcji, zobaczymy wyraźne przykłady, w których osoba spłaca dług w naturze, płaci pracownikowi część wynagrodzenia w naturze, podczas gdy widzimy ostatni przypadek, w którym towar jest kupowany za opłatą w naturze .
Zaczynając od pierwszego przykładu, wyobraźmy sobie sytuację, w której osoba kupuje dom, zaciąga kredyt hipoteczny na spłatę tego domu, a po chwili traci pracę, tracąc wypłacalność, która pozwalała mu opłacać miesięczny koszt własność. Tak więc bank ostatecznie, jeśli nie będzie ściągał, przejmie dom, dostosowując się do długu, który dłużnik miał wcześniej w banku. Tak więc spłata tego długu została dokonana w naturze, ponieważ to bank zajął dom i przyjął go jako zapłatę za zaciągnięty dług.
Z drugiej strony drugi przykład znajdujemy w dużych firmach, które są obecne w dużych miastach. Firmy te oprócz samochodu służbowego dają swoim pracownikom czek, który pozwala im jeść poza biurem, jednocześnie zatrudniając, jak ma to miejsce w Ikei, np. nauczycieli, z którymi dzieci pracowników załatwiają swoje rodzice zakończyć dzień pracy. To sposób na osiągnięcie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Wszystko to jest zapłatą w naturze.
Podobnie, ostatni przykład, w którym nabywamy aktywa poprzez płatność w naturze, można znaleźć w sektorze motoryzacyjnym. W tym sensie, gdy chcemy nabyć nowy pojazd, zwykle prosimy dealera o wycenę naszego starego pojazdu i akceptujemy go jako część płatności. W tym sensie dealer zaoferuje właścicielowi kwotę za pojazd, która zostanie odjęta od ceny nowego pojazdu. Przykład tego, jak płatność w naturze jest również częstą opcją na co dzień.