Japoński cud gospodarczy odnosi się do okresu w historii. W tym okresie oraz po II wojnie światowej Japonia prezentowała roczne tempo wzrostu gospodarczego zbliżone do 10%.
Aby to zrozumieć, musimy wiedzieć, czym jest cud gospodarczy. Cóż, jak wskazaliśmy w Economy-Wiki.com, mówimy o sytuacji, w której gospodarka, w pewnych okolicznościach, wykazuje bardzo znaczący wzrost - a priori, nigdy nie odnotowany - i który utrzymuje się przez długi okres pogody.
To powiedziawszy, kiedy mówimy o japońskim cudzie gospodarczym, mówimy o cudzie gospodarczym, którego Japonia doświadczyła w 1960 roku.
Japoński cud gospodarczy
Na początek przeanalizujemy tło:
To był Meiji
Pod koniec XIX wieku w Japonii rozpoczęła się tak zwana Era Meiji lub Restauracja. Dzieje się tak po wojnie domowej, która przywraca władzę polityczną na dwór cesarski kraju azjatyckiego. Nowy rząd zaczyna opracowywać ważne reformy polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturalne. Podobnie promowano kraj po zanurzeniu się w procesie uprzemysłowienia i otwarcia komercyjnego, które zapoczątkowało westernizację Japonii.
W celu unowocześnienia przemysłu japońskiego przeprowadzono żmudny proces transferu technologii. Podobnie ekspansywna polityka militarna była prowadzona przeciwko Chinom i Rosji. Dzięki temu Japonia miała dostęp do ograniczonych zasobów naturalnych w kraju.
Okres wojen światowych
Później, w okresie I wojny światowej, Japonia miała zyski i straty. Jednak być może najważniejszym elementem jest to, że dalej napędzał nowoczesny proces industrializacji. Pomimo tego, że produkty były gorszej jakości niż te w Europie, wojna spowodowała wzrost eksportu.
Tak jednak nie było podczas II wojny światowej. Po klęsce kraj stracił moce produkcyjne, zasoby energii i surowców były ograniczone. Interwencja Stanów Zjednoczonych sprzyjała decentralizacji gospodarki i procesowi industrializacji w Japonii. Celem było więc osłabienie wpływów elit i promowanie demokratyzacji. Motywowany wykorzystaniem terytorium Japonii jako strategicznej polityki zagranicznej.
Cud gospodarczy
Różne elementy, niektóre podsumowane powyżej, posłużyły jako podstawa do przedstawienia przez Japonię realnych stóp PKB do 13%. W tym okresie, oprócz wcześniejszego rozwoju przemysłu, obecność USA była czynnikiem decydującym o takim wyczynie.
Podobnie w tym okresie można zaobserwować znaczną poprawę wskaźników dobrobytu społecznego. W tym sensie owoce polityki industrializacji i promocji edukacji są ewidentne. Podobnie ważną rolę odegrał impuls innowacji i postępu technologicznego.
| Wskaźnik | 1903 | 1948 | 1973 | 1998 |
|---|---|---|---|---|
| Oczekiwana długość życia w chwili urodzenia (lata) | 44 | 57 | 74 | 81 |
| Śmiertelność niemowląt (na tysiąc mieszkańców) | 152 | 65 | 11 | 4 |
| Wzrost w wieku 18 lat (cm) | 160 | 163 | 169 | 171 |
| Stopa bezrobocia (%) | 4.0 | 1.9 | 1.4 | 4.1 |
Na koniec, podsumowując, niektóre kluczowe cechy wzrostu w okresie znanym jako cud gospodarczy to:
- Kapitał prywatny ze źródeł wewnętrznych i zewnętrznych. Duże lokalne grupy biznesowe odegrały wiodącą rolę w osiągnięciu uprzemysłowienia.
- Podniesienie poziomu kształcenia technicznego i akademickiego. Plany edukacyjne były skuteczne w szkoleniu wykwalifikowanego personelu we wszystkich obszarach procesu produkcyjnego.
- Transfer technologii. Był to znaczący okres w adaptacji nowych technologii i ich wykorzystaniu w produkcji. Dotyczy to zarówno kapitału fizycznego, jak i lepszych strategii zarządzania przedsiębiorstwem.
- Wzrost zatrudnienia. Utrata kapitału ludzkiego w czasie II wojny światowej była poważnym ciosem dla gospodarki. Jednak w latach pięćdziesiątych wzrosła siła robocza, która towarzyszyła ekspansji ekonomii skali.
- Silny sojusz między sektorem publicznym i prywatnym.
Te elementy wzrostu strukturalnego uczyniły japońską gospodarkę drugim co do wielkości PKB na świecie. Pozwala dołączyć do klubu najbogatszych i najpotężniejszych gospodarek.