Dopuszczenie do swobodnego obrotu to reżim celny polegający na czasowym zwolnieniu z podatku za przewóz towarów pomiędzy krajami Unii Europejskiej.
System ten umożliwia swobodny przepływ ładunków pochodzących spoza Unii na terytorium Wspólnoty. W tym celu w ramach tej procedury nadaje unijnym towarom status celny.
Jest to jeden z rodzajów odpraw celnych, który obejmuje formalności związane z wwozem i wywozem towarów z kraju.
Charakterystyka dopuszczenia do swobodnego obrotu
Dopuszczenie do swobodnego obrotu umożliwia wprowadzenie towaru przez kraj inny niż kraj docelowy bez płacenia podatków wewnętrznych. Jak na przykład VAT. Innymi słowy, importer anuluje cła w porcie, a podatki wewnętrzne zostaną anulowane w kraju docelowym. W związku z tym zezwala na zwolnienie z podatku dla różnych krajów, przez które towary są przewożone.
Podobnie, towar nie może być sprzedawany ani konsumowany, dopóki nie zostaną anulowane wewnętrzne podatki w kraju docelowym. Na przykład towar, który wjeżdża przez Hiszpanię do Niemiec, nie może być sprzedawany ani konsumowany podczas przejazdu przez Francję. Dlatego celem jest skorzystanie ze zwolnień podatkowych podczas przejazdu przez różne kraje.
Proces dopuszczenia do swobodnego obrotu
W pierwszej kolejności przedstawiciel celny dokonuje zgłoszenia celnego i do ładunku zostaje przypisany kanał kontroli.
Następnie urzędnicy celni oceniają środki dotyczące polityki handlowej oraz odpowiednie zakazy i ograniczenia.
Następnie towary trafiają na obszar celny i są przeznaczone do czasowego składowania. Tego kroku można uniknąć, jeśli pozwala na to proces kontroli celnej i trafia bezpośrednio do magazynu właściciela.
Podobnie przeprowadzana jest analiza ryzyka i, w stosownych przypadkach, ustalane są taryfy mające zastosowanie do ładunku importowego. Podobnie, niezbędne inspekcje zostaną przeprowadzone zgodnie z ustalonym ryzykiem.
Następnie organ celny oblicza wygenerowany dług celny i przesyła go do umorzenia. Po zapłaceniu ceł lub objęciu gwarancją następuje dopuszczenie do swobodnego obrotu.
Przykład dopuszczenia do swobodnego obrotu
Załóżmy, że hiszpańska firma Alfa sprowadza przesyłkę mebli biurowych przez Vigo Customs. Przesyłka ta przeznaczona jest dla jej klienta Omegi z siedzibą we Francji.
Zgodnie z tym systemem towary w Vigo są dopuszczone do swobodnego obrotu po uiszczeniu należności celnych. W tym przypadku, po zweryfikowaniu zgodności z dokumentacją, ze zwolnieniem z VAT na import.
Wreszcie we Francji towar ten podlega pobraniu francuskiego podatku VAT za jego konsumpcję lub użytkowanie.