Obywatelstwo to prawna i przynależna więź między osobą a państwem, która zakłada wzajemne prawa i obowiązki między obiema stronami.
Oznacza to, że obywatelstwo to stosunek między jednostką a państwem, dzięki któremu mają obowiązki, takie jak płacenie podatków, ale także otrzymują świadczenia, takie jak usługi publiczne (bezpieczeństwo, wymiar sprawiedliwości itp.).
Należy wyjaśnić, że chociaż zwykle zakłada się, że narodowość jest właściwa więzi łączącej osobę z krajem, w niektórych przypadkach możemy odnieść się do społeczności, które mają wspólne zwyczaje, język, historię i publiczne instytucje rządowe. Tak jest w przypadku niektórych wspólnot autonomicznych w Hiszpanii.
Krótko mówiąc, narodowość można rozumieć z czysto prawnego punktu widzenia, ale także z aspektu bardziej socjologicznego. Fakt, że dana osoba posiada obywatelstwo oznacza nie tylko, że jest zobowiązany do przestrzegania praw danego kraju, ale ma związek z jej tożsamością, co oznacza ścisły związek z historią, tradycjami i ogólnie stylem życia terytorium.
Powinniśmy również wspomnieć, że niektóre kraje zezwalają na podwójne obywatelstwo, podczas gdy inne nie.
Sposoby uzyskania obywatelstwa
Obywatelstwo jest zwykle nabywane w momencie urodzenia, dla którego połączone są dwa kryteria:
- „Ius sanguinis”: Prawo krwi. Co oznacza, że osoba dziedziczy obywatelstwo swoich rodziców.
- «Ius soli«: Prawo do ziemi, co oznacza, że narodowość jest określana na podstawie terytorium, na którym dana osoba się urodziła.
W tym sensie należy zauważyć, że niektóre kraje zezwalają na dziedziczenie lub nabycie obywatelstwa. Dzieje się tak, nawet jeśli dana osoba nie urodziła się na terytorium kraju.
Podobnie jednostka może uzyskać obywatelstwo kraju, w którym się nie urodziła, na różne sposoby, takie jak:
- Żyjąc przez długi czas w narodzie, szanując jego prawa.
- Przez więź małżeńską, nabywanie obywatelstwa osoby, z którą się poślubiłeś.
Ponadto dana osoba mogła podjąć kroki w celu odzyskania obywatelstwa kraju, w którym się urodziła, ale z którego musiała wyemigrować od bardzo młodego wieku z powodu siły wyższej.
Inną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że każde państwo określa w swojej konstytucji, kto ma dostęp do swojego obywatelstwa i jakie istnieją powody, dla których ten stan może zostać utracony.
Różnica między narodowością a obywatelstwem
Chociaż narodowość i obywatelstwo wydają się podobne, to pierwsze nabywa się przez urodzenie lub z powodów wskazanych powyżej (tzw. naturalizacja). Obywatelstwo uzyskuje się jednak zazwyczaj wraz z osiągnięciem pełnoletności, a tym samym dostęp do np. prawa do głosowania.
Podobnie, obywatelstwo jest bardziej powiązane z prawami i obowiązkami, które odpowiadają relacji między osobą a państwem. Zamiast tego narodowość rozumiana jest również jako rzeczywistość kulturowa, a więc szerzej.
Jednostka może nabyć obywatelstwo, które być może daje jej prawo do głosowania i/lub zamieszkania w kraju, w którym być może się nie urodziła. Obywatelstwo wiąże się jednak z tożsamością osoby, a nie tylko z jej statusem prawnym.