Rating kredytowy to ocena przyznawana przez agencje ratingowe kredytom lub zadłużeniom różnych firm, rządów lub osób fizycznych, zgodnie z ich jakością kredytową (która mierzy prawdopodobieństwo niespłacenia tych kredytów).
Rating kredytowy sporządzany jest na podstawie historii kredytowej osoby fizycznej lub prawnej, a zwłaszcza zdolności do spłaty finansowania. Zdolność ta jest ustalana na podstawie analizy wszystkich zobowiązań i aktywów.
Operacja ta, zwana również ratingiem, polega na ocenie, dla informacji wewnętrznych lub jako metody analizy zaciągniętych kredytów osób trzecich, jakości zadłużenia zaciągniętego przez kredytobiorcę, w oparciu o zdolność do generowania przepływów finansowych, zysków, wolumenu zadłużenia i wzrostu w średnim lub długim okresie w przypadku kraju.
Jest to zatem pojęcie ściśle związane z emisjami długu, które można ocenić poprzez wskazanie zabezpieczenia płatności tej emisji, bądź też emitent długu może być również celem ratingowym jako instytucja. Dla emitentów jest to również czynnik wpływający na możliwość lokowania emisji oraz koszt lub obsługę długu.
Główne funkcje ratingu kredytowego
Rating kredytowy lub rating zadłużenia wynika z potrzeby ustalenia skal i wskaźników, które informują o stopniu, w jakim dłużnik będzie w stanie spłacić dług zgodnie ze swoją sytuacją i strukturą finansową. Kiedy instytucje finansowe próbują debatować, czy przyznać pożyczkę innym instytucjom lub firmom, pozytywnie oceniają te badania, które uwzględniają wszystkie rodzaje rejestracji i zmienne formularzy w celu określenia zdolności spłaty i zbadania minimalnego oprocentowania, które jest wymagane, aby zapewnić pożyczka pieniądze. Dlatego jego najważniejsze funkcje to:
- Ułatwić z punktu widzenia inwestora postrzeganie stopnia wypłacalności danego emitenta.
- Raport z regulacyjnego punktu widzenia o poziomie ryzyka podejmowanego przez emitentów do właściwych organów nadzorczych.
- Przewodnik, z punktu widzenia rynku, różnych podmiotów gospodarczych, które interweniują na rynku (instytucje zbiorowego inwestowania, SICAV itp.) na temat zdolności kredytowej różnych emitentów z myślą o ich decyzjach inwestycyjnych.
Agencje ratingowe
Agencje ratingowe, takie jak Fitch, Moody's czy Standard & Poor's, zyskały w ostatnich latach widoczność i znaczenie. Ich kwalifikacje są zwykle rozróżniane za pomocą akronimów literowych lub liter i cyfr, gdzie każda ocena odzwierciedla scenariusz i sytuację instytucji. Począwszy od najwyższego ratingu (AAA), który ma mniejsze prawdopodobieństwo niewypłacalności niż gdyby miał rating BBB, do najbardziej podstawowego, oznaczającego wysokie prawdopodobieństwo niewypłacalności (CCC). Oto ratingi zadłużenia najważniejszych agencji:
Oficjalne oceny różnią się w zależności od tego, czy dotyczą krótkich długów (płynność jest naprawdę określona) lub długoterminowych (ocenia się solidność i wypłacalność), uznając za krótkoterminowe z reguły operacje z terminem zapadalności do jednego roku oraz długoterminowe te, które przekraczają jeden rok.
Inwestorzy preferują niższe ryzyko niewypłacalności (mniejsze prawdopodobieństwo) dla danej stopy zwrotu, podczas gdy niższe noty ratingowe (większe prawdopodobieństwo) to te, które oferują inwestorowi wyższe zwroty, jako sposób na zrekompensowanie ponoszonego wyższego ryzyka.
Rating instytucji związany jest z siłą finansową, natomiast rating danej emisji obligacji związany jest z wysokością wniesionego zabezpieczenia lub strukturą pierwszeństwa płatności w przypadku upadłości (patrz rodzaje zadłużenia).
Jak powstają ratingi kredytowe?
Aby agencja ratingowa zbadała Twoją zdolność kredytową, musisz uiścić opłatę za prawa do ratingu. Klientem agencji może być każdy emitent długu lub firma. Czasami może to budzić kontrowersje, ponieważ można by pomyśleć, że opłaca się uzyskać lepszą ocenę. Rzadko się to jednak zdarza, bo w przeciwnym razie zakończyłoby to biznes tych agencji, który polega na wystawianiu im dokładniejszych ocen, tym lepiej.
Na ocenę mają szczególny wpływ:
- Głośność audycji.
- Zabezpieczenie.
- W sekurytyzacjach kolejność priorytetów.
- Wskaźnik zadłużenia emitenta: porównanie z sektorem.
- Struktura zasobów własnych i innych.
- Zmienność Twoich dochodów.
- Wykorzystanie zdolności produkcyjnych.
- Odległość do neutralnej.
- Dźwignia ekonomiczna i finansowa.
- Pokrycie zadłużenia.
Zwykły proces opiniowania przez agencje jakości kredytowej rozpoczyna się od zebrania dużej ilości informacji o emitencie. Z jednej strony analizowane są informacje czysto ekonomiczno-finansowe (bilanse, rachunki zysków i strat, historia płatności itp.), a z drugiej informacje rynkowe (historia cen, sytuacja sektora, w którym działa itp.). ).
Informacje te są zazwyczaj uzupełniane przeprowadzaniem wywiadów i spotkań z kadrą kierowniczą podmiotu wystawiającego. Po zebraniu i zinterpretowaniu wszystkich danych analitycy wystawiają określony rating w postaci kodu alfanumerycznego, który spełnia różne kryteria w zależności od danej agencji ratingowej. Innymi słowy, nie ma standardowego kodu ratingu kredytowego, który jest wspólny dla każdej agencji, ale każda z nich stosuje własną nomenklaturę.
Ocena nie jest statyczna
Biorąc pod uwagę warunki rynkowe, rating może się różnić w zależności od rynków finansowych, rozwoju działalności oraz czynników wymienionych powyżej.
Agencje ratingowe zwykle wystawiają perspektywę (perspektywę ratingową), która może być na trzy sposoby:
- Pozytywny (uaktualnienie): Jest wydawany, gdy obecny rating może ulec poprawie na lepsze.
- Stabilny: Nie można przewidzieć, że ocena przypisana firmie będzie się zmieniać.
- Negatywne (obniżenie klasy): Jest wydawany, gdy obecny rating może ulec pogorszeniu.