Emisja nominalna to emisja papierów wartościowych o wartości nominalnej, przy czym wartość nominalna jest ceną zapłaconą za papier wartościowy (weksel, akcja, obligacja, papiery wartościowe itp.) w momencie jego początkowej sprzedaży przez emitenta.
Możemy też zdefiniować go jako kwotę, którą należy dostarczyć w celu nabycia określonego tytułu, że gdy zapłacona cena jest równa wartości nominalnej, powiemy, że tytuł jest wyceniony po wartości nominalnej. Emisja może zatem być powyżej wartości nominalnej, jeżeli kwota do zapłaty jest wyższa od wartości nominalnej zabezpieczenia, po wartości nominalnej, jeżeli obie kwoty są zbieżne i poniżej wartości nominalnej, jeżeli konieczne jest dostarczenie kwoty niższej od wartości nominalnej.
Emisja finansowych papierów wartościowych jest jednym ze sposobów pozyskiwania przez firmy finansowania na rynkach finansowych. Tymi papierami wartościowymi mogą być akcje (akcje) i obligacje lub obligacje (o stałym dochodzie).
Emisja akcji na poziomie nominalnym
W podwyższeniu kapitału emisja nominalna jest uważana za emisję zwolnioną, obciążającą posiadane przez spółkę rezerwy i w związku z tym nie wymagającą wypłaty dla akcjonariusza, ale może też być emisją zwolnioną w procentach, gdy jest opłacany przez inwestora, a drugi przez spółkę, ponieważ część dobrowolnych rezerw przekazuje na kapitał. Cena akcji zostanie ustalona przez spółkę po uprzednim zatwierdzeniu przez Zgromadzenie Wspólników.
Emisja papierów wartościowych jest częścią podwyższenia kapitału spółki w celu pozyskania finansowania na pokrycie wydatków, inwestycji i projektów, które spółka musi prowadzić do swojej działalności.
Kiedy spółka dokonuje podwyżki poniżej wartości nominalnej, wypłata jest niższa niż wartość nominalna akcji, a zatem akcjonariusze mogą być zainteresowani nabyciem tych nowych akcji, które mają zostać wprowadzone do obrotu.
Przykład na par
Firma posiada 1 000 000 akcji o wartości nominalnej 10 euro. Ponadto posiada rezerwy w wysokości 5 000 000 euro. Kapitał firmy wynosi: 1 000 000 x 10 = 10 000 000 euro.
wartość teoretyczna akcji będzie równa kwocie kapitału powiększonego o rezerwy podzielonej przez liczbę akcji:
VT = (10 000 000 + 5 000 000) / 1 000 000 = 15 000 000 / 1 000 000 = 15 euro.
Z drugiej strony firma postanawia zwiększyć swój kapitał o 2 000 000 euro i robi to w tym samym czasie, a tym samym wyemitowanie 200 000 nowych akcji (2 000 000/10). Nowa teoretyczna wartość akcji byłaby następująca:
VT * = (10 000 000 + 5 000 000 + 2 000 000) / (1 000 000 + 200 000) = 17 000 000 / 1 200 000 = 14,17 euro.
W związku z tym wystąpiłby wspomniany wcześniej efekt rozcieńczenia.
Aby uniknąć tego efektu, należałoby wymagać od nowych akcjonariuszy: premia za emisję:
PE = (10 000 000 + 5 000 000 + 2 000 000 + premia emisyjna) /1 200 000 = 15 euro.
Z powyższego wynika, że łączna premia emisyjna powinna wynosić 1 000 000 euro, co oznacza 5 euro za każdą z nowych wyemitowanych akcji.
Nowa teoretyczna wartość udziału byłaby:
VT ** = 18 000 000 / 1 200 000 = 15 euro
Innymi słowy te same, które istniały przed podwyższeniem kapitału.
Emisja na poziomie nominalnym w stałym dochodzie
Obligacje i obligacje o wartości nominalnej to te, których wartość nominalna jest taka, jaka jest zwracana posiadaczowi tytułu w dniu jego wygaśnięcia. Widzimy na obrazku, jak różni się więzy wystawiony, kupon zerowy (wystawiony z dyskontem lub wystawiony przez nominał i spłata z premią), kupon na 7%, kupon na 10% i kupon na 13% w terminie zapadalności, jego wartość amortyzacji wynosi 100% jego wartości nominalnej, denominowana się "w tym samym czasie".
Obligacje zerokuponowe (nie ma płatności okresowych) wyemitowane z dyskontem zostaną wyemitowane np. na 85% ich wartości nominalnej, aw terminie wykupu inwestor otrzyma 100%, uzyskując różnicę w rentowności. Z drugiej strony mogą być również emitowane po wartości nominalnej iw terminie zapadalności otrzymują premię za spłatę, czyli wyemitowane w 100% i amortyzację w wysokości 102%.
Kupon obligacji lub zobowiązania to płatność na rzecz jej posiadacza określonego procentu wartości nominalnej papieru wartościowego, która może być roczna, półroczna, kwartalna, miesięczna itp.
W przypadku stałego dochodu powszechne jest wyrażanie jego ceny jako procentu wartości nominalnej lub wartości nominalnej obligacji/zobowiązania. W emisja na poziomie nominalnymcena wyniesie 100%, w a emisja powyżej par jego cena będzie wyrażona powyżej 100% (np. 102%) oraz w a emisja poniżej parZnany również jako rabat, jego cena będzie niższa niż 100% (na przykład 98%).
Przykład notowania nominalnego
Jeżeli posiadamy papier wartościowy, którego wartość nominalna wynosi 100%, a który jest notowany na rynku wtórnym lub handlowym:
- Handel jest poniżej wartości nominalnej, jeśli jest handlowany na poziomie 75%, konkretnie powiedzielibyśmy, że handluje 75% wartości na poziomie nominalnym.
- Kwotowanie po wartości nominalnej, gdy procent ten wynosi 100, czyli cena rynkowa i wartość nominalna są takie same.
- Jest notowany powyżej wartości nominalnej, jeśli jest notowany na 105.
Na koniec musimy podkreślić, że teoria mówi nam, że papiery wartościowe o stałym dochodzie nigdy nie mogą być emitowane powyżej wartości nominalnej, ponieważ nie miałoby sensu, aby od inwestora można było żądać więcej niż wartość nominalna za zakup obligacji lub zobowiązania. Jednak w przypadku zdecydowanej większości papierów wartościowych o stałym dochodzie cena emisyjna pokrywa się z wartością nominalną, a papiery wartościowe są emitowane po wartości nominalnej, chociaż w niektórych przypadkach cena może być niższa lub wyższa w zależności od sposobu ich emisji. ze zniżką lub z premią.
