Nadwyżka korygowana cyklicznie

Nadwyżka korygowana cyklicznie to różnica między całkowitą nadwyżką w gospodarce a tak zwaną nadwyżką cykliczną. Ze swej natury zasadniczy wpływ na nią mają wahania dochodów i wydatków w kraju, które określa się mianem strukturalnych.

W związku z tym nadwyżka korygowana cyklicznie nie jest powiązana z efektem wywołanym przez etap cyklu gospodarczego, który przechodzi w każdym momencie, tak że dochody i wydatki nie są z nią powiązane (czy jest to moment boomu gospodarczego, czy recesji).

Innym sposobem poznania tego rodzaju nadwyżki jest pełne zatrudnienie, znormalizowany budżet lub nadwyżka strukturalna. Potencjalny charakter zakłada, że ​​nadwyżka ta byłaby możliwa do osiągnięcia w przypadku, gdyby przy dotychczasowej polityce fiskalnej i prognozach wydatków publicznych w kraju produkcja została osiągnięta na tak zwanym jej naturalnym poziomie.

Z definicji w fazie ekspansji PKB przekracza poziom długoterminowej tendencji, a wielkość dochodów jest większa niż wydatków. Dlatego powstaje nadwyżka. Widzimy więc, że w gospodarce istnieje ważny składnik nadwyżki, który jest ściśle powiązany z cyklami koniunkturalnymi. Stąd koncepcja cyklicznej nadwyżki (i jej odwrotnego przypadku cyklicznego deficytu).

Z drugiej strony na cyklicznie korygowaną nadwyżkę wpływają różne zdarzenia związane z dochodami i wydatkami publicznymi, które w praktyce mogą być zmianami fiskalnymi, takimi jak podwyżki podatków w połączeniu ze wzrostem lub obniżką stawek podatkowych lub nakładanych podstaw. Innymi słowy, tak zwane zmiany strukturalne.

Obliczanie nadwyżki korygowanej cyklicznie

Na poziomie praktycznym nadwyżka skorygowana cyklicznie jest rozumiana jako ewolucja, jaką kraj miałby w zakresie dochodów i wydatków w swoich prognozach. Gdy następuje ekspansja gospodarcza, w sektorze publicznym odnotowuje się wyższe dochody, a wydatki są utrzymywane, a nawet zmniejszane. Państwo zbiera więcej, ponieważ osoby prywatne i firmy w sektorze prywatnym mają wyższe zyski i płacą wyższe podatki.

Dlatego też cyklicznie skorygowaną nadwyżkę oblicza się, dyskontując jej cykliczną nadwyżkę od zarejestrowanej nadwyżki. Na podstawowym poziomie oczekiwana nadwyżka jest odejmowana od ostatecznie zaobserwowanej, aby ją poznać.

Wzór na obliczenie tej nadwyżki ustala tę różnicę, biorąc pod uwagę saldo całkowitego budżetu rejestrowego (SP), jego składnika cyklicznego (CC) oraz salda składnika korygowanego cyklicznie (SAC), w wyniku czego:

Gdy uzyskane saldo jest ujemne (dodatnie), mówimy o cyklicznie korygowanym deficycie (nadwyżce).

Kwalifikowanie i dokładne mierzenie części cyklicznej jest nieco skomplikowane, ponieważ trudno zlokalizować sekcje budżetowe eksponowane tylko na cykliczny aspekt gospodarki. Rozróżnienie na skorygowane lub cykliczne pomaga analitykom ekonomicznym dowiedzieć się, czy poprawa w danym kraju jest odpowiedzią na politykę rządu, sytuację gospodarczą, czy na oba te aspekty.