Mortis causa to wyrażenie używane w prawie w odniesieniu do „z powodu śmierci”. Wyrażenie to jest używane w różnych firmach prawniczych, co jest bardzo istotne z punktu widzenia dziedziczenia dziedzicznego.
Przedsiębiorcy prawni noszący wyrażenie mortis causa oznaczają, że będą wywoływać skutki prawne po zweryfikowaniu zgonu, dlatego jest to niezbędne w dziedziczeniu, gdyż żaden testament nie będzie skuteczny aż do śmierci osoby, która ją wydała.
Operacje prawne mortis causa są przeciwieństwem czynności prawnych inter vivos. Te ostatnie to te, które są dokonywane między żywymi osobami i których skuteczność nie zostaje opóźniona aż do śmierci jednej z nich, jak ma to miejsce w aktach prawnych mortis causa. Dlatego rozróżniamy:
- Transmisje inter vivo: Własność aktywów lub praw przechodzi z jednej osoby na drugą, która również żyje.
- Transmisje mortis causa: Własność aktywów lub praw przechodzi z jednej osoby na drugą po śmierci jednej z nich.
Mortis causa kolejno
Wyrażenie mortis causa jest niezbędne w prawie spadkowym.
Sukcesja staje się skuteczna dopiero po śmierci osoby. Po zweryfikowaniu śmierci nastąpi otwarcie spadku, który może być dwojakiego rodzaju:
- Przetestowany: W tym przypadku, przed śmiercią, osoba dokonuje rozdysponowania swoim majątkiem i długami zgodnie z tym, czego chce, aby spadkobiercy mieli, a to pismo, które zrobi za życia, będzie miało skutek mortis causa (kiedy umrze).
- Bez testamentu: W takim przypadku dana osoba nie sporządza żadnego pisma, z którego wynika, co chce się stać z jej majątkiem i długami po jego śmierci. Ale nadal ich majątek i długi będą dziedziczone zgodnie z prawem mortis causa danej osoby.