Zła wiara to działanie bez przestrzegania normy postępowania, która wskazuje, jak dana osoba powinna się zachowywać w określonej sytuacji. Model zachowań społecznych, który jest uważany za adekwatny, nie jest przestrzegany.
Nie jest to zła wiara, gdy te normy nie są przestrzegane mimowolnie lub przez ignorancję, ale zła wiara wymaga, aby dana osoba była świadoma, że postępuje wbrew podstawowym obowiązkom postępowania. Zła wiara musi być zawsze udowodniona, w przeciwieństwie do domniemanej dobrej wiary (zakłada się, że istnieje) i należy udowodnić, że jej nie było.
Dobra wiara to przeciwna strona medalu złej wiary, gdy człowiek postępuje zgodnie z obowiązkami postępowania ustanowionymi w systemie prawnym.
Zła wiara może wystąpić w wielu dziedzinach prawa, a tutaj przedstawiamy kilka rodzajów.
Typy w złej wierze
Główne rodzaje złej wiary to:
- Zła wiara w posiadanie: Świadomość, że to, co zostało otrzymane, nie jest prawdziwym właścicielem lub że to, co zostało otrzymane w spadku, nie zostało przyznane przez zmarłego.
- Zła wiara w budynku: buduj na cudzej własności, znając te okoliczności.
- Zła wiara w umowy: Umów się świadomie o wadzie formalnej, na którą cierpi tylko z zamiarem późniejszego dochodzenia roszczeń.
- Zła wiara procesowa: świadome opóźnianie lub opóźnianie procesu sądowego, aby mieć w nim większą szansę. Ten rodzaj złej wiary ma konsekwencje prawne, takie jak nałożenie opłat sądowych.
Jaka jest różnica między złą wiarą a oszustwem?
Zła wiara stara się wykorzystać pewną sytuację bez chęci wyrządzenia krzywdy innej osobie, stara się tylko wykorzystać lub zyskać dla siebie. Zamiast tego oszustwo jest działaniem, które wyrządzi krzywdę innej osobie i jest dokonywane przez chęć wyrządzenia tej szkody.