Ratowanie banków lub ratowanie finansowe to zastrzyk kapitału w ramach pomocy określonej instytucji kredytowej. Dzieje się tak, ponieważ wspomniany podmiot stwarza poważne ryzyko upadłości, a także niewypłacalności w obliczu swoich rachunków.
Ratowanie banków, znane również jako ratowanie finansowe, to zastrzyk kapitału, który jest wstrzykiwany do banku przez pewną organizację. Główna różnica w stosunku do ratownictwa finansowego polega na tym, że obie są ratunkiem, tyle że ratowanie banku odnosi się, jak sama nazwa wskazuje, do ratowania banku. W tym sensie pomoc płynnościowa składająca się na ratowanie wynika z sytuacji niewypłacalności lub upadłości, które mogą zagrozić systemowi, a także pieniądzom deponentów.
Celem tych ratowań jest m.in. uniknięcie utraty kapitału przez deponentów. A także z drugiej strony, aby uniknąć ewentualnej zarazy w systemie po bankructwie banku.
Dobrze znanym przypadkiem ratowania był ratunek hiszpańskiego banku. W tym celu przeznaczono duże sumy pieniędzy na podjęcie wspomnianej akcji ratunkowej. Choć wszystko jest wyjaśnione, uratowano podmioty, które wcześniej były kasami oszczędnościowymi.
Dlaczego istnieje ratunek bankowy?
Fakt, że następuje ratowanie banku wynika z sytuacji, w której dany podmiot/y finansowe znajduje się w sytuacji niewypłacalności lub upadłości. Aby ratować deponentów, a także z wielu innych powodów, przeprowadza się ratunek.
Wśród powodów podjęcia akcji ratowania banków wyróżniają się:
- Sytuacja niewypłacalności instytucji finansowej.
- Upadłość instytucji finansowej.
- Ryzyko utraty kapitału deponentów.
- Ryzyko zarażenia w gospodarce i innych podmiotach (systemowe).
Chociaż można było podać więcej powodów uzasadniających ratunek, ratunki wymienione poniżej przedstawiały wszystkie, jeden lub kilka z tych powodów.
Fazy ratowania banku
Ratunek finansowy to długi proces, który wymaga szeregu wcześniejszych kroków, które muszą być wykonane poprawnie. W tym sensie poprzednie kroki skupiają się na badaniu akcji do przeprowadzenia, której celem jest ocena wszystkich możliwych scenariuszy, a także konsekwencji ratowania. Mówimy o ważnym procesie, który według badań przeprowadzonych przez Bank Światowy kosztuje średnio 13% produktu krajowego brutto (PKB) krajów, które go przeprowadzają.
To powiedziawszy, fazy ratowania wyjaśniono poniżej:
- Ocena wstępna: Ceni się ratunek, wagę w gospodarce, a także format do tego. W tym sensie brane są pod uwagę efekty ratowania, a także sytuacja gospodarki do podjęcia tego procesu.
- Negocjacje i warunki ratownictwa: Aby podjąć akcję ratunkową, musimy najpierw wynegocjować wszystkie klauzule z władzami monetarnymi, których celem jest umożliwienie przeprowadzenia akcji ratunkowej.
- Środki oszczędnościowe: Wśród warunków przyjętych przez kraje korzystające z ratowania znajdują się polityki oszczędnościowe. Innymi słowy, ratowanie nie jest procesem wolnym, więc jeśli zostanie przeprowadzone, musi zostać przeprowadzone w warunkach priorytetowych dla oszczędności.
- Konsekwencje ratowania: Należy wziąć pod uwagę wszystkie przyjęte środki, biorąc pod uwagę wszystkie wynikające z nich skutki. W tym sensie musimy ocenić wszystkie konsekwencje, ustanawiając plany powstrzymywania, aby zminimalizować szkody i zarządzać ryzykiem.
Najważniejsze raty bankowe bank
Wśród najbardziej znaczących ratowań banków możemy wyróżnić cztery raty, które miały ogromny wpływ na światową gospodarkę. Programy ratunkowe, które doprowadziły do upadku różnych systemów bankowych, prawie wszystkie poprzedziły Wielką Recesję, której gospodarka doświadczyła w 2008 roku.
Mówimy o ratowaniach takich jak te, które przytoczono poniżej:
- Ratowanie irlandzkich banków po kryzysie z 2008 roku.
- Ratowanie szwedzkich banków po bańce mieszkaniowej w 1991 roku.
- Ratowanie hiszpańskich banków po kryzysie z 2008 roku.
- Ratowanie amerykańskich banków po kryzysie z 2008 roku.
Tak więc, pomimo innych akcji ratunkowych w historii, były to najbardziej znane i najbardziej znane akcje ratunkowe do tej pory.
Ratowanie hiszpańskiego banku
Po kryzysie z 2008 r. podmioty bankowe w Hiszpanii zostały tak dotknięte, że musiały wystąpić o dofinansowanie z Unii Europejskiej. Sprawa cieszyła się dużym zainteresowaniem, ponieważ Unia Europejska została zmuszona do ratowania wszystkich podmiotów, tworząc fundusz ratunkowy dla sytuacji. Tak narodziła się FROB, organizacja, która we współpracy z innymi instytucjami zarządzała pomocą, która miała być przekazywana hiszpańskim bankom na ich ratunek.
Idąc tym tropem, Bank Hiszpanii, z pomocą FROB, uratował hiszpański system bankowy, stanowiący 38,3% wszystkich depozytów objętych tym ratunkiem. Interweniowało także pięć kas oszczędnościowych, które później zostaną zintegrowane z podmiotami bankowymi. Ratunek, który przejdzie do historii, biorąc pod uwagę ilość podmiotów, które musiały interweniować w ten proces.