Banknot lub pieniądz papierowy to zadrukowany papier, który reprezentuje wartość pieniężną o charakterze powierniczym. Zastępuje i zapewnia zgodność z walutą metaliczną, która również stanowi wartość powierniczą.
Pieniądz papierowy pojawił się w Szwecji w połowie XVII wieku i szybko rozprzestrzenił się w całej Europie, ponieważ do tego czasu w większości krajów używano waluty o wartości wewnętrznej. Oznacza to, że każda moneta była warta tego, ile wart był jej skład złota, srebra, brązu …
Historia banknotów
Początkowo banknoty nie były takie, jakie znamy teraz, ale podobnie jak ówczesne monety, banknoty były srebrnymi świadectwami posiadania. Innymi słowy, każdy banknot dawał prawo do określonej ilości srebra o określonej wartości, ułatwiając w ten sposób handel w czasie, gdy był w pełnej ekspansji.
Moneta już dawno porzuciła swój skład metali szlachetnych. W rzeczywistości monety nie zawierają już procentu srebra lub złota.
Banknoty powstały jako sposób na zwiększenie wartości fiducjarnej waluty. Do tego czasu monety metalowe miały niższą wartość, ponieważ przestały być wartością rzeczywistą ilości złota w stosunku do materiału o małej wartości i opartego na przekonaniu, że ta moneta była warta tego, co wskazywała.
W związku z tym banknoty wiązały się z większymi ilościami pieniędzy, co ma miejsce do dziś, ponieważ monety zostały zepchnięte na dalszy plan pod względem wartości pieniężnej.
