Szkoła merkantylistów była szkołą myśli ekonomicznej, która powstała i rozwinęła się w Europie między XVI a XVIII wiekiem. Otrzymuje swoją nazwę jako szkoła, która broni i rozwija pomysły komercyjne.
Szkoła merkantylistów jest jedną z wiodących szkół myśli ekonomicznej. Choć rozwija się do XVII wieku, jego idee wpłynęły również na pierwszą połowę XVIII wieku. Merkantyliści charakteryzowali się więc tym, że byli szkołą broniącą silnej ingerencji państwa w gospodarkę, uznając jednocześnie kapitał za główne źródło bogactwa i dobrobytu narodów. Wszystko to oprócz promowania handlu międzynarodowego.
Wielu autorów uważa szkołę merkantylizmu za tę, która w pewien sposób daje początek protekcjonizmowi gospodarczemu i ingerencji państwa w sprawy gospodarcze.
Do najwybitniejszych autorów merkantylistycznych należą Tomás de Mercado, William Petty i Martín de Azpilcueta.
Pochodzenie szkoły merkantylistycznej
Największe przejawy merkantylizmu jako nurtu myślowego pojawiły się we Francji w XVI wieku. W kraju galijskim, pod mandatem ministra finansów Jeana Baptiste Colberta, merkantylizm zwycięża dzięki ochronie i impulsowi przedsiębiorstw przemysłowych i rolniczych w kraju przez państwo.
Ta ochrona zmaterializowała się poprzez kredyty i dotacje, które pozwoliły firmom prosperować. Wszystko to wraz z silnymi ograniczeniami importu i innymi praktykami protekcjonistycznymi, które utrzymywały dodatni bilans handlowy.
Postawa protekcjonistyczna zaczyna tracić impet w połowie XVIII wieku. Pojawienie się nowych teorii, bardziej liberalnych i skoncentrowanych na wolnym handlu, rozkwitło dzięki czołowym ekonomistom, takim jak Adam Smith. To spowodowało, że idee merkantylistyczne traciły na sile, ponieważ pojawiały się nowe postulaty, które kwestionowały i odrzucały pewne idee merkantylistyczne.
Zasady szkoły merkantylistycznej
Zasady, na których opierają się idee merkantylistyczne, są następujące:
- Akumulacja bogactwa (głównie metali szlachetnych) jest niezbędna dla rozwoju gospodarczego kraju. Im większa akumulacja bogactwa, tym większy dobrobyt i władza polityczna.
- Zadaniem państwa jest wykorzystywanie i narzucanie wszelkich mechanizmów niezbędnych do osiągnięcia celu gromadzenia bogactwa (kontrola, restrykcje, subsydia itp.) Jego interwencja będzie miała charakter protekcjonistyczny, zachęcający do produkcji lokalnej, jednocześnie chroniąc ją. producentów.
- Handel światowy jest niezmienny. Aby handel pomagał w akumulacji bogactwa, dopływy i odpływy muszą być kontrolowane w celu utrzymania dodatniego bilansu płatniczego (eksport przewyższa import).
Pomysły szkoły merkantylistycznej
Wśród idei najbardziej bronionych przez szkołę merkantylistów możemy wyróżnić następujące:
- Bogactwo akumulacji zależy od jej zdolności do gromadzenia cennych minerałów, takich jak złoto i srebro.
- Aby pozyskać te metale, najlepszym sposobem jest skorzystanie z handlu zagranicznego.
- Handel zagraniczny, aby generować bogactwo, zawsze musiał pozostawić w kraju dodatnie saldo. Innymi słowy, więcej sprzedaje się za granicą niż się kupuje.
- Do tego dochodzą narzędzia protekcjonistyczne, gwarantujące utrudniony dostęp do produktów zagranicznych.
- Podobnie planowana jest produkcja tak, aby nie zależeć od produkcji zagranicznej i zaopatrywać ludność we własne zasoby.
- Z tego powodu faworyzowano firmy w kraju. Aby to zrobić, za pomocą kredytów i dotacji, a także elementów protekcjonistycznych, aby chronić je przed konkurencją.
- Produkcja musiała być skoncentrowana za granicą, aby móc sprzedawać nadwyżkę za granicę, a wraz z nią przyciągać bogactwo.
Najwybitniejsi autorzy szkoły merkantylistycznej
Najwybitniejszym autorem szkoły merkantylistycznej był Thomas Mun. Był to dyrektor Kompanii Wschodnioindyjskiej, a także jeden z najbardziej uznanych myślicieli merkantylistycznych. Dla Muna, podobnie jak dla merkantylistów, kraj mógł się wzbogacić tylko poprzez handel zagraniczny i akumulację kapitału.
Jednak wraz z Munem wielu innych ekonomistów nadal wzbogacało teorię merkantylizmu.
Wśród najbardziej uznanych autorów, którzy przyczynili się do powstania szkoły merkantylistycznej, wyróżniają się:
- Martín de Azpilcueta.
- Antonio Serrze.
- Jean Bodin.
- Williama Petty'ego.
- Tomás de Mercado.
- Antoine de Montchrestien.
Krytykujesz szkołę merkantylistów
Idee merkantylistyczne, podobnie jak powodowały impuls i rozwój handlu i przemysłu, generowały napięcia i reakcje przeciwko nim. W tym sensie wykorzystanie przez imperia kupieckie kolonii spowodowało niezbyt inkluzywny rozwój, który tylko faworyzował te potęgi, które kontrolowały i zdominowały handel światowy.
Z tego powodu powstało wiele ruchów separatystycznych, które dążyły do osiągnięcia swojej niezależności, a także włączenia ich do różnych rynków na poziomie globalnym. W ten sposób mogą się wzbogacić i zakończyć tę dominację sił kupieckich.
Wśród szkół najbardziej krytycznych wobec merkantylizmu jest szkoła fizjokratyczna lub fizjokracja.